Göðün sýzýsýndan sýzlanamam týpký meramým olan kelimeleri armaðan etmiþken gök kubbe.

Karamel acýlarýn rengine nasýl ki müptelayým ve dolduruþa geliyorum her hüznü sancak belleyip, aþký hepten mihrap eylediðim.

Zararsýz ve zamansýz bir sýzýyým. Sandýklarýma dolan sanmadýðým hayli ürkünç yüklemler var bakmakla görmek arasýndaki farký düðüm deðil de düðün bildiðim günden beri.

Sarý benizli cümleler fink atýyor sanýrým dün karþýlaþtýðým o mavi gözlü kadýnýn bana armaðan ettiði gülümsemenin acýlarým arasýnda cirit atmasý gibi.

Kaideler bellemiþiz bir kez bir de kendi kurallarýný inþa edenler var týpký toplu ölümlerin taþýdýðý o cinnete nail olan toplu cennet yolcularý misali.

Ne ölüyüm ne de cinnet geçirdiðimi iddia edebilirim lakin mutluluðumu baðýþladým hem de ölmeden önce.

Kayýtlara geçirdiðim üç beþ mutlu cümle yine günüme eþlik eden ve ben þehir sokaklarýna dadanmýþ martýlara gýpta ile bakýp da kendimi bir þehir sürgünü ilan ettiðim kaçkýn güncemde kaçak bir suçludan hallice dertop olduðum yine hâsýl olan mutluluðu pek de tasvip etmediðim yönünde bir bilinç taþýdýðým gerçeði.

Yaþlarým hizalý bu gün yaslarýmý aldýrmadýðým da gün gibi aþikâr zira hüznümü kýskandým elbette mutlu anlarýma þükran doluyum lakin arada sýrada olmasý yeter de artar bile zaten kim izin verir ki sonsuz mutluluðuma?

Azýlý katilleri tasvip edeceðim bu gidiþle en çok da içimdeki beyitleri kemiren alýcý kuþlar sonra da oturmuþ mutluluk geçiþleri yapýyorum artýk mutlak hangi hüzünse ayrý düþmemem gerektiði.

Nasýlsýnýz?

Þükür.

Saðlýk afiyette misiniz?

Elhamdülillah.

Gerisi teferruat.

Yanlý bir siteme maruz kalýp… bir isyaný yok sayýp… bir selamý bile esirgeyen…

Köþe baþlarýnda kaldýrýmlarýn çiçekçi Çingeneler. Ama selamýmýn da geri dönümü.

Allah’ým nasýl bir nur nasip etmiþ onlarýn asil yüzlerine ta yüreklerinden yansýyan?

Yanýmda telefonda konuþan kadýn ya da kendi kendine sanýrým derdi vitrinde gördüðü son model cep telefonu.

Eh.

Beyitler gelip geçiyor aklýmýn hizaya geçtiði mutluluðu savsaklamaya çalýþýrken.

Hemen hüzne programlamalýyým yüreðimin sayacýný sonra da baþ baþa kalmalýyým kalemle.

Ýndirime giren sezon ürünleri.

Eh.

Kursaðýmda þarkýlar var ve tek gördüðüm yoldaki insanlarýn yüreklerini okumak adýna gözlerine bakma istemim lakin hepsi sabitlemiþler kendini ellerindekinin ekranýna.

Bir çocuk görmem lazým ve Maþallah, demeden geçmeyeceðim ve yanýmda yürüyen genç bir anne lakin ben coþkuyla sevmeye kalkýnca kucaðýndaki bebeðini… korkuttum mu ne?

Korku… göreceli bir saðanak aslýnda boðulmak deðil de boðmaya dair.

Dedim ya…

Zaman yalpalýyor, mirim ve gölgemi boyuyorum içimdeki düþ fýrçasý ile.

Aþkýmý rendeliyorum, menüde ne var ne yok lav ediyorum iri bir tepside býldýrcýn yumurtalarý.

Annemin öðüdü… dinlemiyorum. Ölüyorum.

Annem ölmemeli, diyen meleklere dargýným ki zaman da soyut ölüm de yanlý bir düþ.

Nabzýný arýyorum ölümün. Kýtlama yapýyor yüreksiz iblisle.

Þehir çaðlýyor.

Ben çýðlýklarýmýn kör þahidi ve müridiyim.

Ýri gövdeli þahin, yanlý ve sitem yüklü gökyüzü.

Rahmeti çýðlýklarýmý örtüyor, Rabbin katýndayým. Gölgemle kavgalý beyitlerden de hürüm; ümmetin aþkýna talibim.

Sýradan sýrasýzlýða geçen kalabalýk. Gök zincirli ve insanlar yüklü. Adamlardan çalýntý sevda nameleri ve kadýnlarýn aç gözlü nefislerine banýyorlar ihtiþamý ve nefreti.

Olmamalý demekten yorgun, zanlardan zarar gören külliyesi yüreðimin. Damarlarým týkalý ve takýlý olan zincirlerimle boykot ediyorum.

Pestili çýkanlardan deðil de peþrevi kayýp þarkýlardan dilimdeki acýlýk.