Eþ zamanlý düþüþlerden geçen elsiz kahramaný hikâye erbabý düþ sakini imgelerin bir de konaklamýþ bazense teðet geçen özürlü gecenin dipsizliðine meyyal bir tümcede kýstýrýlmýþlýðý yine insan görünümlü þiir âþýklarýnýn.

Bir beyitte kaykýlmýþ zamansa artýk bir düþten sýzan ince aryalar belki kimsesizliðin coðrafyasýna ayakkabýsýný ters giydirmekle iþtigal þeytan görünümlü melek kývamýnda harici gölgelerin.

Ýçsel dokunuþlarda bir sureyi sindirmek derinden derinden sonra da kendine Tanrý vasfý konduran gölgeleri sýr belleyip sükûta eren hazin ruhun hacizli sunumu yine ihya edilesi bazense racon kesen bir kabadayý görünümünde o solmuþ gülün iç burkan rengi.

Özrüne vakýf her insan gibi aslýnda olmasý gerekeni es geçip olup ile olmamak arasýnda gel-git yaþayan hezeyanlý sancaðýný tepeye dikme arzusu yine þeytani bir tebessümün yok sayýldýðý mý yoktan var eden Yaratýcýný aðrýna giden o sunturlu isyaný yine münafýðýn dilinden çýkanla yüreðindeki gizem örtüþmezken varlýðýný inkâr edenden mi müteþekkil evren?

Bir hikâye ile ne zaman kesiþse yolu anlatýcý dilinde bir anlamsa bulmakla devinmek arasýnda göreceli bir taný iken yine yazarýn yalnýzlýðý.

Bir hutbede tutuklu yürek.

Bir mevta iken yazýlmaya aday her þiirin cürüm yüklü kanýksadýklarý bir de eþkalini verip sonra da piþmanlýk duyduðumuz duygulardan kaynayan bir kazanda biz hala aþký eritmekle yalamak arasýnda bir lolipop ayrýcalýðý ile çocuk neþemizi saklý tuttuðumuz…

Israrcý oysa kalem hem de nasýl.

Islak bir havluda kurumaya aday bir yaprak mý da gülün solgun ve ölgün dirayetine toz konduramazken en dikenli aðýt ve derken tüm görkemiyle evreni sallayan aryalarý Ýlahi Aþk’a nazire eden bir bedevinin boyutsuzluðunda yine kalburüstü bir imge arayýþýnda iken hacizli o hikâye maðduru üvey anne…

Göllerin durgunluðuna aldanýp da… ha, bir de çaðlayan pýnarlarý kurutmaya aday iken insanoðlu ve derken meþakkatli bir sunumu beyan edip þair çekilirken köþesine yanýna çentik attýðý her ölümlü aþký sýr belleyip serde de kusur etmezken üstelik yücelerin yücesi derken kýymet bilmez bir faniye de saygýda kusur etmezken…

Varlýk sýzýntýlý yok oluþlar.

Yokluk maðduru varlýðýn katsayýsý ve ince ve de usturuplu bir desturu baðýþlarken Yaratýcý…

Ve iþte çýkýþ noktasý yazar kundaklanýrken gecenin boykotu tarafýndan bir de þiirlerin geçkin kadýnlara nazire ettiði o bayat ve ölümlü aþklar…

Tüm gölgelerin caný cehenneme… demek bile isyan pazarýnda tövbe misali biz hala kazmaktayken kuyuyu ince uçlu bir iðne ile ve bir somun hüsran bir de bozuk bir kalýp peynir misali hala ara öðünleri geçiþtirip abanmýþken o mükellef ziyafet sofrasýna…

Bir yanýmýz melankoli.

Bir yanýmýzsa kýrgýn.

Her yanýmýz çoktan bulanmýþken aþka ve bir de deminde bir türküyü o çýðýrtkan hikâye anlatýcýsýna baðýþlamýþken yine çalýnmadýk hiçbir þarký kalmamýþ olsa da.

Tümden gelen ama damýtýlmayý bekleyen belki de hiçliðin vakur týnýsýnda varlýðýmýzý hibe ettiðimiz ya da yetim bir düþe yelken açan ölümlü bir mayýs gecesi biz ki kýrýlgan ve biz ki somurtuk oysak aþkýn reveransý ile kucaklarken yeni günü ýlýk bir Mayýs sabahý.

Özürlü cümlelerimin yalancýsýyým.

Belki de ölümüne sevdalýyým hayata tüm siyahýný da boykot ettiðim çetrefilli söylemlerin nazarýnda baþýbozuk bir imge kadar kýymete binmiþ olsam keþke.

Ya siz?

Ya sizin maruzatýnýz ne?

Ya da boþ verin gitsin.

Mayýsýn yüzü suyu hürmetine hoþça kal hazanýn endamýndan yoksun olsa nisanda kalan tüm acýlar.

Göllerin durgunluðuna asla aldanmayý ha hem belli mi olur siz de yakalanýrsýnýz arsýz bir bahar aþkýna üstelik tümlenen benliðin kýyama durduðu nice surede bir çiçeðe dahi âþýk olmak olasý iken tüm hüsraný gömdüðümüz bir karýþ toprak kadar kutsal iken sevdalandýðýmýz…