Süregelen matemi tehir eden tekil bir imge ve varlýðýn da týnýsýný duyma yetimi pekiþtiren ýlýmlý ve doðurgan bir o kadar buyurgan hele ki temadaki fonu gök kubbeye ulaþtýran saf bir dirayet.

Zaman ve mekândan baðýmsýz, ivedilikle müdahil olduðum, sýrlarýmý ihlal edenlere inat bir bir ifþa ettiðim yetmedi, evrenin gücüne akýl sýr erdiremezken, güçsüzlüðümü silik bir izlekten semazen bir rotada yine pekiþtirecim olmuþken inanç ve sevgi muhabbeti…

Kýrýk, döküntü hecelerden de muaf tutulduðum hatta mahþeri gam yüklü bir minvalde bilfiil dünyada yaþadýðým/ýz yetmedi ikbalimi belirsizlikten umuda taþýyan.

Hüküm süren iken saklý gerçekler ve içselleþtirdiklerim iken hayatý özümseten, yolumun düþtüðü hangi duygu ise an itibariyle ve asla da suiistimal etmeden, duygularýmý ikrardan temize geçirdiðim boyutsuz beyazlýk…

Annemin ak sütü kadar da helalinden bir sevgi, muhbir bir imgenin kulaðýndan çekip yan yana getirdiðim o gizemli kelimelerin her nasýlsa yoldaþým olup, devre arasý yalnýzlýðýmý ebediyen tehir eden, iç döküntülerimi de kýraðý çeken mihrapta peþ peþe dizen ve her nasýlsa bir ömür, acýlar iken peþkeþ çekilen, zulüm kadar da akla zarar hezimeti yok saydýðým…

Göreceli ne çok fiiliyat öyle ya; gel de anlat þimdi!

X þahsý Y olayýnda Z tarafýndan, haybeden bir kavgada T þahsýna ithaf-en bana…

Ne?

Ne amaçla?

Kimdir olay mahallindeki suçlu?

Eðer ki bir maktulsem hala nasýl soluk alýyorum?

Eþrafýna taziye ziyareti yapan ilgili þahýs…

Sonsuzluðun eþitliðinde bir ben ve yaþanýlasý, açýklanmasý namümkün ve her nasýlsa somut bildirgeleri beyan edemezken, imgelerin yansýmalarýnýn, tüm yanýlsamalarýmýn tüm gölgelerinde hedef bildiðim bir ölümlü; ölüp ölüp hatta ölmeyi bile beceremezken, milyonlarca kez doðuyorsam…

Kim anlayabilir ki, boyutsuzluk iken edebiyat denen kazan, ben ise harf kepçesi misali, kaþýðýma gelen boy boy cümleler.

Hele ki öncesinde, her nasýlsa itirafnamemi, tüm somut verileriyle bir bir beyan etmiþ olsam da, yalan ifade vermekten, hayal dünyamý öldürmeye teþebbüsten, müebbede çarptýrýldýðým ki yemin etsem bile ne çarpýlýrým ne de burnum uzar ki boyumun da asla yetmediðini vurgulamalýyým.

Teveccüh buyuran kim ise evveliyatýmda, bir ünlem vazifesi gören, her nasýlsa az konuþmamýþtýr aleyhimde ama öz de olmadan sadece onay alacaðýmý düþünüp hezimete uðramýþ olduðum binlerce suç unsuru yine iç sesimin saf ve maðdur týnýsý.

Velhasýl sorguladýðým akabinde sorgulandýðým hele ki her yenilgide gardýmý almaktansa tamamen Hakk’ýn rahmetine sýðýndýðým…

Siz deyin on beþ sene ben diyeyim bir ömür.

Siz deyin’’ey akýlsýz’’ ben diyeyim’’baþým üstüne’’.

Hele ki insan kendini bildikten sonra yine de teamülü ve tevekkülü benliðimin ve irademin kamçýsý iken: Baþýma ne gelirse Eyvallah!

Bir kuyudan içtiðim o buz gibi soðuk ve içimi ferahlatan, Ýlahi Adaletin bir sunumu ve bil mukabil, deyip tek yönlü bir iletiþimden çýkýp da yola, yüce Yaradan’ýn cevaplarýný ve iþaretlerini bizzat gözlemlediðim ve o gönül muhabbeti ki tek muhatap O iken önceleri, þimdi yazdýklarýma eþlik eden nice gönül dostu.

Ýþin aslý, okuyucu kimliðim ile çok þeye vakýf olduðum yanýlgýsýný çoktan attým çöp kutusuna üstelik geri dönümü olmayacak þekilde hele ki Freud’a olan düþkünlüðümü de, kýyama durmuþken Hakk’ýn varlýðýna, delalet iken kani olduðum aciz beþer sýfatý.

Bir kuram.

Bir ideoloji.

Bilginin devinimi ve yine tüm yollar sadece O’na çýkarken. Sonlandýðýna vakýf olmam meðerki en büyük müþkülüm ki tüketilen hayallerimin kýrýntýlarýnýn peþine düþüp de yeni baþtan türettiklerimi aklýma gelmeyenlerle yüzleþmem bilfiil ve yine itiraf etmekten mutlu olduðum sayýsýz duygu ve görgü tanýklarý.

Beþ duyumu çekip de kenara, bir bir hizaya sokmuþken, algýlarýmýn radar’a takýlma ihtimalini de bertaraf edip…

Biçem itibariyle hali hazýrda tek somut iddiam olamazken, olanlar ve olacaklar hakkýnda binlerce somut imgeyi elbette baþgöz eden muhatabý duygularýmla bu yüzden, kalemin gizergahýnda ulaþtýðým Ýlahi Çatý; her þeyin ve herkesin çok ötesinde ama paylaþmaktan da geri duramadýðým ne de olsa ne hak ihlali yapýyorum ne de gayri meþru bir rotada yön tayini.

Sanýrým kaybolmak hiç bu kadar zevkli olmamýþtý.

Son durak mý ne zaman?

Belki de fýtratýmda gizli cevabý, görmezden gelip kýsa bir mola ile sürdürmek yolculuðumu üstelik yalnýz olmadýðýmýn da bilinciyle…

 Dip not:

Bilmediðim çok þey þu hayat denen düzenekte ve yine kendime mal ettiðim ve aralýksýz kendimi suçladýðým…

Keþke mümkün olsa ve keþke tanýdýðým tanýmadýðým ki ise, tek tek çalsam kapýsýný yüreðinin ve dem vursam ne ise duyumsadýðým ne ise tevekkülünde olduðum ve ne ise içimi yakan hele ki o sessizlik yok mu…

Keþke hayat sevmelerden ve iyi niyetten ibaret olsa ve keþke içimizdeki o kuþu salsak göklere ama ben salýyorum zira sevmenin ertesinde hayatý gözlemliyorum kalp gözümle ve tüm hüznüme sahip çýkarken yüce Yaradan bu sefer sýðýnýyorum bilip bilmeden.

Okumanýz bir kývanç vesilesidir ötesinde bana sunduðunuz eþsiz bir hazine.

Sevgilerimle sevgili gönül dostlarým…