Online Üye
Online Ziyaretçi
Ahh!... Şimdi ne kadar ahh çeksek boşuna biliyorum. Soruyorsunuz zaman zaman bize; "Bize neden güvenmiyorsunuz?" diye. Önce ben anlatayım sonra siz yine sorun bize ama alacağınız cevapları itiraz etmeden ve korkmadan dinleyip kabul etmek için sorun bu sefer. Size güvenmiyoruz, güvenemiyoruz. Çünkü; biriniz iki kişiyi aynı anda idare eder, bir diğeriniz yanında eşi ya da kızı varken bile gözü hâlâ onun olmayanda olur, bir diğeriniz önce köpek gibi sevdiğini söyler sonra ya sonrası parmağındaki o esaret halkası dediği ama ne kadar kutsal bir emanet olduğunu bilmediği bir türlü idrak edemediği alyansı çıkarınca herşeyin suçlusu sen olursun onun için, "devam etseydi eğer ömür boyu çekmek zorunda kalacağı cefa" olurmuşsun öyle dedi hep sağda solda her konuşmasında. Bir diğeriniz aslında bir başkasına aşık ama onunla evlenmek yerine gidip başka bir kadınla evleniyor sonrası hem kendi hayatı hem karısının hayatı hemde sevdiği kadının hayatı bir çöp yığını. Çünkü zamanında geç kaldı aşkını itiraf etmek için. Bir diğeriniz ayrılsa bile sevdiğini söylüyor, sen her kapıyı kapatıyorsun ona karşı ama o sana ulaşmak için her yolu deniyor nasıl mı arkadaşlarına bela olarak varmı kitabınızda böyle bir mantık acaba. Seven insan sevdasına karşılık alamadıysa "unutur" demiyorum unutamaz elbette biliyorum ama susar, sağa sola sarmaz, kaçış yolunu başkalarında değil kalbinde arar. Feministmişiz biz kadınlar, hiç zaman zaman dönüp kendinize sordunuzmu acaba "neden böyle oldu bu kadınlar" diye. Yokmu son kalan merhametli insanlar, elbette var ama on parmağın ikisini geçmez geride kalanlar, dört yanlış bir doğruyu götürüyor, onlarda sizin tarafınızdan yok olmaya mâhkum ediliyorlar...
21/10/2016
Yazarın
Önceki Yazısı