Rötarlý cinnetler tahayyül edilenin çok ötesinde, bin bir safsata ile kuþatýlmýþ hicret ve hüzün akþamlarýnda gönülsüz bir hutbe kadar uzak iken yaratýcýlýðýndan sevgi denen izleðin. Telaffuzu olmayan kelimeler biriktiriyorum ve varlýðýný yâd ettikçe tefekkür yüklü gönlün anlýk bir hezeyana denk düþen o aymazlýkla içtiðim akþamýn tok ve kara saðdýcý iken, yüklendiðim bir gölgeye yýðdýðým tüm sakil ve sefil öfkesi, alabildiðine uzak olmak adýna büründüðüm sessizliðin koþullu bir cümlesi iken kesilen ahkâmlar.

Anlýk bir rabýta ve kýskacýnda biteviye kâh özlem kâh aþka dair verilen kayýplarýn tekerrüründe bin bir gizem yüklü baðnaz yetileri kadar saldýrgan bir muafiyetle gömülü kýldýklarý insanlýk bildirgesi.

Tanýmý olmayan duygular ve saklý bir tezatlýk her nasýlsa boyutsuzluðun mihrabý kadar gölgelenmiþ adý olmayan bir sanrý. Kaygýlarý yalýtan teferruatlardaki kaybolmuþluk kadar da ayan beyan.

Detaylardaki kaybolmuþluðun anlýk tezahüründe ve verilen koca bir este saklý tüm manasýný yitirmiþ duygularýn köreltilen mizacýndaki o donuk bakýþ. Tek bir kelimeden ibaret iken evren, görünmez kaygýlarýn verdiði hezeyan ile dört yanýmýzý bürümüþ yalýtýlmýþ ve köhne sakýncalarý ile o verilen kayýplar.

Zannýmca hükmeden ve zikredilen münferit sözcükler ile tüm derdim/iz.

Anlamsýzlýðýn kýskacýnda belli ki anlam olmakla mükellef yine de hacmine yýðdýðý ve muzdarip olduðu kelaynak bir süreç ihtiva etmekle yükümlü olduðu. Nasýl mý? Sorunun yanýtý olmadýðý gibi o girdap ayrý bir teferruat bizler için.

Kurulu düzeneðin týnýsýndaki o tutarsýzlýðý göz ardý etmeye çalýþsam da… Sanýrým çalýþtýðým hiçbir yerden gelmiyor o münferit sorular ve tipik kaygýlarým. Baðýmsýzlýk addedilen hiçbir sürece mademki riayet edemiyorum ben de mütemadiyen sileceklerimi çalýþtýrmakla mükellefim. Hani olur da bir Allah’ýn kuluna rast gelip de… Sonrasý mý? Ne siz sorun hatta ben yine de söyleyeyim… Sanýrým vicdan denen o izafi mefhumun herkeste farklý bir izdüþümü var üstelik andan ve mekândan baðýmsýz bir o kadar sakýncalarýný görmezden gelen kim ise.

Sancýlý birliktelikler bir yana yalýtýlmýþ bir nizamda nöbete durduðum her gecenin sabahý.

Geceden kara, gökten yaðan kibirli yaþlar. Belli ki anlýk bir tahakkümden türeyen ýslak ve rahvan bir terk edilmiþlik.

Ayan beyan olan ne ise fazlasýyla debdebeli hayatlarýn tekelinde.

Sancýlý bir var oluþun en kanatan tezahürü belki de kayýp imgelerin gönülsüz seferberliði.

Günleri böldüðümden beri asal sayýlara sadece yanýlsamanýn getirdiði bir buruklukla elimdeki sonuca bakýyorum. Kendinden ve birden baþka hiçbir sayýya bölünemezken bin bir hücreye bölünen zihniyetlerin kýrýcýlýðýnda, kâfir bir kývýlcýmdan doðan o büyük yangýn bakýnýz nasýl da peyda olmuþ kâinatýn merkezinde.

Sustuðum hiçbir miraç bu kadar acýtýcý olmamýþtý. Yetmedi, susturulduðum hicap yüklü bir sessizlik iken tefekkür bildiðim, dolduruþa gelmiþ bir yüreðin kýrýcýlýðýnda saf tutan yandaþlarý da bir o kadar öfke dolu: Anlamsýz ve yersiz ve nasýl da ýsrarcý ve her nasýlsa inandýrýcý olduklarýna kani olup da büründükleri bin bir þekilsiz maske.

Sevgiden ýrak bir gönül iken en yaralayan, gözden ýrak bir maðlubiyet belki de ödemekle yükümlü olunan o kefaret.