İçimden geçenleri bilemezsin çocuk!
Yokken kötü olmak nedir,
Ağlayan gözlerine biber serpmekte nedir?
Bil(e)mezsin çocuk!
Içim o kadar çok ağlıyor ki
Geceleri saymıyorum.
Zaten gündüzün en yakıcı güneşini ay ile vurdurur geceme.
Otururum, bir bardak çay alırım elime
Geçerim karşı koltuğa; duvarlardan akan teri izlerim.
Boş her sey sevgili çocuk!
Sol yanının ağırlığını kimseye taşıtamazsın.
Bu yüzden az sev diyoruz ya!
Hangi kavurucu ateşin karşısında durabilmişiz,
Her söz yakmaz mi insanı
Oysa ki ben parmağıma bi söz yüzüğü dahi takmamışım
Neden tüm söz'ler benim canımı yakar ki?
Anladin mi sevgili çocuk!
Önce sözleri tak parmağına
Sonra hayatına yol al.
Gülün dikeni gökyüzüne batmaz, unutma!
Onu tutarken de sadece o'na bak..
Şimdilik bu kadar sevgili kızlar;
Başka bir söz canımı acıtana kadar hayırla ve sevgiyle kalın.
Sizi seviyorum ....
Büşra Karacan
(
Ah Çocuklar başlıklı yazı
Büşra Krcn tarafından
23.12.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
