Nerede o, çocuksu bakışlarım.
Ömürler dakika niyetine kayıp giderken,
Nice ağır bedeller verdi bu yürek...
Kaybolan yıllarımdan bir ıslık sesi,
kahve gözlerimden süzülüp giderken
bilinmeze doğru,
çoktan bitti kalbimin akbil'i.
Yeni model otobüsler daha icat edilmedi
Tabanvay denilen bu ayaklarla
zaten yetişemem sana..
Çeketimin iç cebine koyduğum radyo,
Uzun yollarımda bana 'Neşet babayla' eşlik eder
Her giden dökmüş Zülüf'ünü yere
kimi iki bacaklı, kimi dört...
İstemiyorlar artık beni mesel de
Tarihim kapanmış ey dost!
Kulak tınısı kadar değerim kalmamış
kimseciklerde.
Ellerimde ölüm fermanı,
hava da ayaz zaten,
donmam sadece on beş dakika!
Üfle neyini neyzen,
güneşli dağlara kar yağmış
Atlı karıncalar yuva yapıyormuş bana
hadi bir fon hazırla bana,
gittiğim yerlerden okuyacağım en güzel şiirimi
Yalnız kalmak,
sadece bir odada tek başına oturmak değil
Kalabalıkların içinde yalnız kalmak
farklı bir şey dostum.
Gün gelecek, eski bir resim çarpacak gözlere
arkasını çevirip baktıklarında;
soğuktan yüzü kızarmış, anlı buruşmuş benle karşılaşacaklar.
Aaaa!! böyle biri vardı değil mi? diyecekler.
Ama ben buna bile sevineceğim.
Hatırlanmak, hatırlanmak çok güzel şey dostum.
Hatırlamayanların hatrına,
sıcak bir kave yap da içelim.
yirmi iki yıllık hayatımda,
kırkyıl hatırlanayım.
neresinden dönersem kâr!....
B.karacan
