Kimsesiz'senim
Nasılsa hiçbir şey eskisi gibi olmayacak.
Sana dair bir şey yok içimde.
Soğuk havalarda,
Ağzımdan çıkan buharla özgürlüğe yolladım
İçimde ki kafesten çıkarttım seni.
Kelepçeli kalbimin anahtarı sendin
ve çıkmak istedin, çıktın.
Artık beni sana soracaklar.
Seni bulmak için kaç km yol yürüdüm ise
o kadar ayakkabı eskittim.
Ayakkabımı görenler kimsesiz sanıyordu beni
acıyarak, bazen de gözleri buğulu bakıyorlardı
Dinlenmek için oturtuğum yerlerde,
önüme para atıyorlar,
bazen sıcak bir çorba getiriyorlardı.
Kimsesiz’senim...
Aslında yalnız olan evimdir
Asılı resmini indirdiğim
duvarlarımın ar damarı çatlamış,
kaç kez alçıyla sıvamış olsam da,
aynı çatlaktan belli etti(n) kendini.
Birbirine düğüm atılmış ip gibiymişiz meğer
Sağlam sanıyorduk bizi,
ama her defasında düğümlü yere dokunmuşuz
Yara almışız her seferinde.
Kanayan bir yer yok,
gönülden ansızın akmış hepsi
gizli kalp gibi...
Her giden kalana muhtaç;
Her kalan gidene kıskaç..
Büşra Karacan
B.Babette
21.12.16
(
Kimsesiz'senim başlıklı yazı
Büşra Krcn tarafından
21.12.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
