Mutlu cümleler kaybolduðundan bu yana nizamý yitik serkeþ varlýklar sadece gidip geliyor ayný istikamette. Bir ileri bir geri.

Saati kurmayý unuttuðumdan beri hiç mi hiç hayýflanmýyorum da. Sözüm ona sabitledim zamaný.

Yatak döþek hüzünleri de ayný çatý altýnda topladým. Dünküler yarýna doðru ilerledikçe an itibari ile sarýlý olduklarýmý da kattým mý…

Sahi ne olacak bu iþin sonu? Bir duruyor bir kalkýyor bir soluyorum bir kokluyorum yýðýlý kurumuþ çiçekleri bir asýr evvelinden koparýp odanýn ortasýna yýðdýðým. Yer gök yaprak yýðýlý sanýrým üzerine bastýkça çýkardýðý o hýþýrtý ruhumu okþuyor. Haricinde duyumsadýðým fazla bir þey de yok doðrusu mutlandýran. A, evet bir de kelimelerin zihnimdeki yankýlarý. Çok sýkýldýklarýndan olsa gerek kurtulmak istiyorlar o esaretten benim gibi. Onlar özgürlüðüne kavuþtukça beyaz zemin üzerinde bir o kadar ben de kýrýyorum zincirlerimi geçici olsa da. Ve bir gün sonrasýnýn telaþý sarýyor þimdiden benliðimi: Yarýna çýkamazsam, demekten de beter yarýna ne yazarým düþüncesi. Kýmýltýlarý oldukça huzursuzluk veriyor ben yazýya dökmezden önce.

Soruyorum kendime gün boyu:’’Bu gün ne yaptýn kendin için?’’ Dahasý da var. Ýnanýn ki suskunluðum hayra alamet deðil. Gecenin bir vakti hangi Allah’ýn kuluna neyi sorup da neyi ifa edebilirim ki…

Saati de yok üstelik ne zaman neyi yazacaðýmýn. Bu da yetmezmiþ gibi kelimeler yavan kalabiliyor hissettiklerim yansýtýrken.

Zihnimin arka odalarýnda saklý ne varsa karman çorman yetki veriyor bana:’’Hadi, anlat bizi kendine.’’

Sorgulamak zaman zaman can sýkýcý olabilmekte yine de kendimi cezalandýrmada iyi bir yöntem ve son zamanlarda ivmesini de oldukça arttýrdý. Sebebi var ya da yok lakin geliþtirdiðim nice savunma mekanizmasýndan beni tek töhmet altýnda býrakmayan. Bir alýþkanlýk büyük ihtimalle öncesinde baþkalarý tarafýndan sorgulanmak iken düþen payýma, yetmemiþ olmalý ki eklentili ve muðlâk sorularla idame ettiriyorum varlýðýmý.

Analitik düþünme yetim pek iþe yaramasa da bir o kadar psikolojik açýlým getirmek belki de yoðunlaþýp bir gün buhar olmama sebebiyet verecek olan.

Ardýþýk cümlelerdeki tüm o varsýl edimler mefta olmuþ öznem nezdinde karýþýyor imge saðanaðýnda ýslanýrken kuru bedenim.

Saatlerce lal oldu mu dilim iyice iþkilleniyorum gidiþattan hele ki zihnimin gizil geçitlerinde tren misali devindikçe sancým kaygýlanýyorum yeniden.

Acýyan bedenim olsa keþke ve kanayan sadece gözlerim.

Acýyor ruhum hem de fazlasýyla.

Kanýyor dünlerim yarýnlara söyleyeceðim yalanlara kanarken çocukça. Bana söylenen tüm yalanlara inandýðým yetmezmiþ gibi içsel haykýrýþým bile yalan yaðmuruna yakalanmýþ.

Kandýðým gibi öncesinde ve yalýtýldýðým ölçüde bu sefer evrene küsüyorum hatta sevdiklerime tarafýnca sevilmediðim kim varsa.

Bana iyi davranmayan kim varsa en çok da kendim ve sürgün düþlerim…

Vakýf olmaya çalýþýrken alt bilincimin tüm o saçmalýklarýna görüyorum ki saçma sapan bir hayat benimki. Kimine göre koca bir hiç kimine göre fuzuli iþgal.

Hastalýklý bir düþünce sistemi geliþtirmiþ kim varsa bu sefer þükrediyorum beni bana daha yaklaþtýrdýklarý için diðer yandan soyutlandýkça evrenin nimetlerinden. Ne zaman düþkün oldum ki, demek ayrý külfet irademi çelik addettiðim her geçen saniyede.

Hasara sebebiyet veren tüm o yýkýcýlýk her daim galip gelmekte bir o kadar mücadele etme gücümün iniþ çýkýþlarý yorarken ve ben yordarken geçen süreci.

Git, dediðim insanlar geliyor gözümün önünde.

Kal, deyip de terk edenler ya da benim arkada býraktýðým her ne ya da her kim ise.

Bir enkazýn türevi ne olabilir ki haricinde ben sürekli yeni bir bina inþa etme gayreti ve gafleti içerisinde. Ne adil ne de olaðan ama mutlak varlýðýmý kanýtlama telaþý aslýnda tüm olup biten.

Tüm edilgenliðim ile yine kendime zarar verirken görüyorum ki bu çalýntý senaryoda tek etken suçlu var hele ki yanýlgýlarýma teðet geçen tüm o çokbilmiþliði yok mu insanoðlunun.

Susturulmuþ cümlelerim doðum öncesi kaygý da býrakýyor her izdüþümü öncesinde ben týrtýklarken sakil benliðimi ve konuþlanmýþken kelimeleri siper bilip saklý olduðuma inandýðým ama diðer taraftan ifþa ederken tüm gizemi.

Tutuculuðum had safhada ve tüm o yergiler hele ki o günden sonra. Bir milat ya da bir bitiþ belki bir sýzýntý belki çökük bir izlek yüzleþtiðim korkularýmla.

Zaten bedenimle ruhumun zýt düþtüðü tüm imgeler evreni bana ya da beni evrene tanýtan hele ki ket vurmuþken kalbim tüm o mantýk silsilesine…

Kim bilir belki de bir þakadan ibarettir dert bellediðim varlýðýmý yok sayanlarca.

Gömütlere saygýda kusur etmiyorum edilgen varlýðýmý yok sayanlara da yok tek sözüm. Varsýl mizaçlarýn rehavetini de yok saydým mý emsalsiz sýðýnaðýmda gönül hutbesine býraktým aþka dair ne varsa. Gýyabýmda kanýksadýklarým da ayrý perdeden sunumda ahvalimin.

Sebepsiz yok oluþlar dönemecine takýldýðým ayraçlar yine de gülüp geçtiðime bakmayýn siz. Varlýðýmýn delalet olduðuna kani olduðuma inandýrýlmýþým bir kez hele ki her andýðýmda adýný ant bildiðim isimsiz bir metanet hâsýl olan demli hüznüm çöreklendikçe saðaltýrken bilinmezi.