Emanet verdiðim düþlerimi de çaldýrdým sonunda. Aklýn izbelerine yýðdýðým metruk yalnýzlýðýmý almaz oldu eskici. Bizde çok var be abla, deyip sýrtlarýný dönüyorlar. Alsa alsa onlar alýrdý diyordum da yine þapa oturdum, kös kös döndüm mahzene.

Biraz zamansýz oldu hicap yüklü benliðime ters gelen ne varsa avuçlarýna aldý esrikli aklýmý miladi takvim.

Alýntýsý sinede saklý hoþluðu gök kubbede çalýntý mizaçlarýn her tefekkür yüklü geçmiþi. Kýsýk ateþte piþtiðinden mi nedir bu demsiz hüzün çöktü çökeli hele ki terk edilmiþliðin gölgesi düþtü düþeli daha sarý gün ýþýðý sonbahara özendiðimden mi nedir daha durgun daha kýrýk günlerim içimde öylesine bir burukluk ve dilimdeki tutukluk hâsýl olmuþken usulca.

Anlýk geçirgenliðin nazarýnda ömürlük sevdalara yelken açan yürek pervazýnda kanýksadýðým ne varsa bir bir geçiriyorum ruhun süzgecinden. Dilimin pasý karanýn gölgesi aldatýlmýþlýðýn ürkekliði sýra dýþý günlerin sýradan demlerinde çökeldikçe bu sefer çözülmeye baþlýyor dili evrenin istikameti koþullandýrdýðým dün pazarlarýnda yeni günlere uzanýrken ruhum katsayýsý belirsiz bir aldatýlmýþlýðý yön bilip de uzaðýnda iken toplu cinnetlerin.

Deliliðe sýðýnýyorum çaprazýnda ateþin ve yalýtýlmýþlýðýnda sevda yelinin. Telaffuzu yürekte saklý bir milat tüm öngörüler bir bir sýraya girmiþken koyuldukça yeryüzü kapandýkça açmayan tomurcuklar belli ki rehaveti bana bulaþtý telaþlý zaman mimlerken hayalleri.

Ansýz varoluþlarýn kerameti mi nedir peyda olan o tutarsýzlýk bir daldan diðerine seðirten üþengeç ruhum telaþý nasýl da dillere düþmüþ rahvan gölgeler sayarken yerinde hazýr ola geçmek belki de mecburiyetlerin bir uzantýsý seferberlik ilan ederken o hegemonya.

Kem küm eden beden dilime atýfta bulunurcasýna kapadým yüreðin kepenklerini toz tutmuþ raflara gömdüm bir gün evvelki özetini gecenin kanýksadýkça her olasýlýðý ve gömdükçe en derine hortlayan ölü kimsesizliðin merkezine düþmüþ iken yolum teðet geçerken kifayetsiz ve muðlâk ömrü saðaltýp da sýðýnýrken kucaðýna bilinmezliðin.

Hepten gizli sarmalýnda yýðdýðým ellerimle ve tetiklerken tüm kaygýlarým bir mýzrapmýþçasýna boyunduruðu aþksýz ithamlarýn ve dermansýzlýðýmý görmezden geldiðin gündönümünde kayarken avuçlarýmdan bedelini ödemeye henüz hazýr olmadýðým yine de ebediyette konaklarken.

Hiçlik ile teneffüs ederken koþullu baðýmsýzlýðým ve hükmederken insanoðlu týrnaklarýný geçirmiþ mihrap bildiði o gýybet yüklü yarýnlara ve azaldýkça seyreliyorum seyreldikçe karýþýyorum yokluða hicap yüklü bulutlar tüm kýzgýnlýðýný akýtýrken oluk oluk karartýlar belki de mubah yoksunluk pervasýzca husumetini bir bir iletirken biz kapýlmýþ giderken rehavete.

Makamsýz þarkýlara alýþamadým gitti.

Yokluk iken mizacýn yüklü olduðu þimdi çoðaltýyorum kimsesizliðimi aynalarda çözüldükçe gizemli hikâyeler adsýz kahramanlarýn cirit attýðý en az sefil barýnaklarýnda korunaklý varlýklarý gözlerden uzak yaþayýp giderken  düþler.

Beklenti yüklü kelebeklerin atýl yaþama kapasitesine inat devindikçe ömür ve telaþla aradýkça yeni bir çýkýþ noktasý arz-endam ediyor yeni gün dönümü ya da hicran yüklü bekleyiþ bizler tahayyül ederken varsýl ikametgâhlarýmýzý anlýk çöküþlerin devrik yönlerin ve kargacýk burgacý hayat özetlerini geçtiðimiz notlarý sunarken altýn tepsi içinde bilinmeze odaklý hayat maceramýzý mubah kýlarken kader ve dökülürken salkým saçak hitabet yüklü girizgâhýn notasýz þarkýsýnda asýlý kalmýþ bir nota nazarýnda ya da noktalama iþaretlerinin firar ettiði bir metin peyder pey çalarken birbirimizden ve belki de nazire ederken aþka niyaz yüklü söylemlerimizde saklý o tutarsýzlýk mý yoksa gözden uzak yaþadýðýmýz yalýtýlmýþlýðýmýzýn gölgesinde devrik kurallarý yok sayýp da yenide adlandýrýrken hayat hikâyemizi.

Olasý o muðlâk düþ sakinlerini kollarken ve kavuþmayý beklerken aþkýn miadý henüz dolmadan yükümlü kýlýndýðýmýz söz öbeklerinde mi yoksa yaþatýyoruz hayali kahramanlarýmýzý yoksa asýlsýz mý varlýksýz kýlýndýðýmýz o tek kiþilik dünyalarýmýzda yoksun kýlýnýp da görmezden gelindiðimiz.

Fýrsat bilip haykýrmalýyýz belki de tüm efkârý yok sayýp ve yüklenmeliyiz aþký aþýrýp romanlarýn pembe sayfalarýndan. Sahi hayat ne zamandýr bu denli pembeyi baþ tacý etti hani nerede siyah gökyüzü bile beyaza meyletmiþ ufku nasýl da baþ tacý etmiþiz eþleþirken hayaller gerçek imgelerle. Hoþluðun nazý, yüreðin niyazý kýsaca varlýðýmýzýn tecellisi o mavi gökyüzü.

Barýþýk olduðumuz her seyreltide çoðalýyoruz ve damlýyoruz dolmaya mahkûm bir kez yürek çünkü doðasýnda var aþk ve sevgi. Mizacýný yoksun kýlamayacaðýmýz kadar payidar kýlýnmakta güne nazire edercesine her yeni hayal.

Varsýl hâkimiyeti belki de müphem addedilen yetiler iken yoldan çýkmaya meyletmiþ bir kez insan iradesi sahi bu denli mi güçsüz egolarýmýz ya da güç diye atfettiðimiz mi tüm yoksunluðumuz.

Hadi koyulun yola ve savurun tüm nidalarýnýzý.

Kenetlensek de bitsek þu husumet neye tekabül ettiðini tahayyül edeceðini bilmez iken ve dolmadan vademiz.