Salýnmakta sarkaç.

Devinmekte zaman.

Ve hýrpalanmaktayken varlýðým aradýðým o çýkýþ noktasý… Belki çok uzak belki tahminimden de yakýn.

Yankýlanan o çýrpýnýþýna vakýf mýsýnýz yüreðin? Benimki de soru mu þimdi… Taþa tekabül eden bir mekanizmanýn hangi izdüþümüdür sizce vuku bulduðunu sandýðýnýz o çapraþýk yargýlar ve tüm beyanatlar taammüden adam öldürmüþ bir suçlu gibiyken nezdinizde.

Sana sesleniyorum ey zaman ve vicdan katilleri. Ey insanlýk, evet siz. Siz dostum… Þanslý addedin kendinizi, bakýn seviyenize düþmedim tüm o yaptýrýmlarýnýza raðmen.

Raðbet ettiðiniz o sefil egolarýn gölgesinde büyütürken ihtiras tohumlarýnýzý ben salkým saçak duygularla nöbetteyim biteviye. Ne o,yoksa pes ettiðime kani olup da erken bir mutluluk mu peyda oldu acýnasý benliklerinizde… Hak getire doðrusu. Acýrken acýnacak duruma düþmek bu olsa gerek.

Yelkenleri suya indirmedim henüz lakin tüm o naif ve nazenin görüntünün altýnda çýta gibi dik bir ruh ve pes etmek bilmeyen bir sinir mekanizmasýdýr Yaratan’ýn donatýsý ve þükür vesilesi benim için her daim üstelik…

Kuytularýn sessizliðinde name name süzülürken hýçkýrýklarým gök kubbeye hiç mi hiç haz etmediðim o tedirginlik peyda olmuþken izbelerde sýðýndýðým tek güç vardý bihaber iken sizler ve o kümülatif birliktelikleriniz ile nasýl da güçlü addetmiþtiniz boþ kümelerden ibaret iken ve sadece bir asal sayýnýn sýradanlýðýnda iken siz sefil ruhlar…

Öfkeliyim hem de görünen de çok öte.

Ama nazý niyazý þu gönlün bakidir. Sizden medet umduðum hiçbir þey olmadýðý için de ayrýca huzur doluyum.

Ani bir dalgalanmaydý oysa hâsýl olan.

Sadece bir gök gürültüsüydü milat öncesi devinirken karanlýkta. Karanlýk anlýk bir hâsýla iken hesap edemediniz kendi karanlýðýnýzda vereceðiniz tüm kayýplarý.

Hep durgun bir göl olduðuma inandým ve inandýrýldým. Atalardan miras bir yanýlgý ama sanmayýn ki bir yýlgý. Bilakis haiz olduðum tüm tutarsýzlýktýr tutarlý ve ateþli ruhumu daha da körükleyen.

Ne geceye hapsoldum ne kötüye uydum. Bu yüzden hep sevdim yalnýzlýðýmý ve kanýksadým yoldaþsýzlýðýmý. Hele ki sizler vakýf olamazken derinlerde kopan o fýrtýnaya daha da yaklaþtým sona ve yeniden baþlamak düþtü payýma gecenin ertesi doðarken umut damlacýklarým.

Aþkýn gücüydü sizi küstüren ve nefret idi ölümlerden ölüm beðendiðiniz. Ne acýnasý ve ne dramatik…

Tüm o tekdüzelik iken esir düþtüðünüz, aþktý her an baþucumda beni kucaklayan. Ne taptýðýnýz þeytandý irdeleyen ne yanýldýðýnýz o zafiyetti bana eþlik ettiðine dair geliþtirdiðiniz o ön yargý.

Gecelerden gece beðenin þimdi.

Hedef tahtanýza odaklanýn.

Ve sýðýnýn koyultulmuþ vicdanlarýnýzýn boþluðuna.

Edilgen zihniyetler iken tapýndýðýnýz, ruhumun enginliðidir inancýmý pekiþtiren. Ne yalýtýlmýþ bir aciz ne bir azize sadece varlýðýn eþ güdümlü birlikteliði ile geleceðe odaklý seyrin takibinde umut bellediði ne varsa tüm o tahakkümperver sanrýlarla donatýldýðým gibi saçma bir yargýnýn izdüþümü iken sefalet yüklü yankýlarýnda kötünün ve izbesinde can verirken ölü sanrýlarý ile insanlýðýn geldiði nokta.

Yazarýn dediði gibi, þimdi soruyorum size:’’Sahi, sessizlik dinlenebilir mi?’’

Ya siz, sevgiye dokunabilir misiniz?

Görmediðimiz bir güç iken bize sahip çýkan evet, ben de sahip çýkýyorum bana ve sevgiye izin vermeyeceðim kadar muktedir iken yalnýzlýk varlýðýma ve bir o kadar dolu dolu iken ruhum. Sevgiye dokunmanýn verdiði o haz iken beni benden eden inanýn ki, gerisi hiç mi hiç önem arz etmiyor.