Sen de benim gibi olsan keþke hele ki geçen o senelerin hatýrýna.

Sanýrdým ki kan baðýdýr iki kiþi arasýndaki en güçlü köprü. Yanýlmýþým halen de yanýlgýlarým pür nakýl. Hayal gücümü bilirsin zira. Yoksa onu da mý unuttun?

Çok þeyi unuttuðunu biliyorum ve hep de yüzüme vurdun ne varsa hatýrlamadýðýn.

Bak, mesela otuz küsur sene gözlük kullanýrým da sen gelip:

-Aa, sen ne zaman gözlük takmaya baþladýn,

Diye sorman gibi.

Bilirsin detaylar önemlidir dostlar arasýnda. Of, yine dost kelimesini telaffuz ettim. Kusura bakma sen. Ne de olsa lügatinde yazmaz.

Sahiden, biz dost deðildik de neydik seninle?

Öyle ya, dostlar birbirinin kuyusunu kazmaz. Ah, be arkadaþým ne vardý sýrtýný dönecek. Bak, yine hatalý bir kelime zikrettim. Huyum kurusun. Hala gelmiþ böylesi kelimeler kullanýyorum hele ki senden sonra. Evet, senden sonra baþýma gelenler piþmiþ tavuðun baþýna gelmez. En azýndan o zavallý tavuk bile bir amaca hizmet ediyor. Ya, ben?

Hep de inanmýþtým sana biliyor musun. Benimle gurur duyduðunu söylerdin de nasýl gözlerim parlardý.

Ne de olsa hayatým bu kadar duraðan deðildi ve bu kadar da derbeder deðildim ve böylesine de ihtiyaç duymuyordum dostlarýmýn (pardon, dost geçinenlerin) varlýðýna.

En son konuþmamýzý hatýrlýyor musun? Çok net aklýmda benim. Saatlerce dert yanmýþtým sana ve o günden sonra bir kez bile kesiþmedi yollarýmýz seninle. Ne zaman ki teþebbüs ettim kaçtýn benden. Ýþte bu yüzden hep suçu kendimde arýyorum. Herkesin gözünde nasýl bir fotoðraf isem… Ve seninle olan tüm fotoðraflarý yýrtýp attým. Bilsen, neler neler geride býraktým. Oysa paylaþacaktým seninle ve sen deðil elimi býrakmak tüm anlamýyla varlýðýný soyutladýn benden. Duruma geneli itibariyle bakarsak, oldukça yüzsüzüm. Evet, yüzsüzüm. Zira insan sevdiklerinden kolay mý kopar sanýyorsun. Dostluklar öylesine zor þartlar altýnda inþa ediliyor ki ve her yeni zorluk bir pekiþtireç vazifesi görüyor. Daha doðrusu, öyle bilirdim. Sayenden bunun yanlýþ olduðunu bariz bir þekilde gördüm ve de öðrendim.

Bakýþlarýmýzla anlaþýrdýk biz hatta konuþmadan birbirimizin aklýndan geçenleri de okurduk. Garip ve ulvi olaylar da yaþamýþtýk akabinde. Of, adam olmayacaðým ben. Öyle ya, sen bunlarý da unutmuþsundur. Ne de olsa önemli projelerin vardý o günlerden hatýrladýðým kadarýyla.

Dün Montaigne’nin  kitabýnýn sayfalarýný karýþtýrýrken gördüm ki yalnýz deðilmiþim. Ona göre, yaþamayý beceriyorsak bu bile yetermiþ biz insanlara. Konu da bu iþte; ben yaþamayý bile beceremezken demek ki adam mezarýndan çýkýp gelse kesin gerisin gerisin kaçardý. Tam da senin yaptýðýn gibi.

Þu an karþýmda olsaydýn neler neler anlatýrdým sana. Ve her þeyi de bir bir vururdum yüzüne. Bilirsin, arkadan konuþmam.

Eh, ne yüz yüze ne de arkadan konuþmak… Sahi, ne olacak benim bu halim?

Senden önce de gidenler oldu senden sonra da. Evet, çekilmezim ve bir o kadar zor. Ýnanýlmaz deðiþken ve bir sürü gereksiz detay. Unuttuðun diðer detaylar gibi…

Bazen hatta sýk sýk düþünüyorum ve artýk kanaat da getirdim. Ben vermem gerekenden fazla deðer veriyorum üstelik kim ya da ne olursa olsun. Kendime bu kadar deðer verseydim soylu ve asilzade bir prenses olup kraliyet ailesindeki yerimi çoktan almýþtým.

Ya hayat… Nasýl bir kapansa. Tabii ya, son olanlardan haberin yok senin. Merak etmediðini biliyorum. O sessizliðin yok mu. Sana nasýl da ihtiyacým vardý halbuki. Ve en kötü günlerimde deðil yanýmda olman sesini bile esirgedin benden. Alýþtým ama ben inanýlmaz alýþtým. Kimler kimler neleri esirgiyor benden sen seni esirgemiþsin çok mu?

Bu yüzden ben de kendimi esirgiyorum hayattan ve insanlardan. Hadi, þimdi bir saptama yapalým seninle. Ne de olsa beraber geçirdiðimiz zamanlarda hoþ analizler yapardýk. Aslýnda ben kendimi çözeceðim kadar çözdüm de büyük ihtimalle diyeceklerini de tahmin edebilmekteyim.

Sorun yaratan ben deðilim ki üstelik. Tüm sorunlarý hayat ve yandaþlarý yaratmakta.

Çok þey de istemiyorum ayrýca. Hatta mutlu olmasam da olur. Nasýl bir tezatsa adýmla. Gidip nüfus müdürlüðüne ismimi mi deðiþtirsem. Mesela, Hicran ya da Kader… Tamam, tamam duygu sömürüsü yapmýyorum. Aslýnda sana da çok uygun bir isim var aklýmda ama boþ ver.

Hiç mi özlemedin eski günleri, paylaþýmlarýmýzý ve beraber büyüttüðümüz o dostluðu. Sandým ki hatta emindim de; çok iyi bir dost edinebileceðim. Artýk kalmadý ümidim. Ýnsanlar nelerin nelerin peþinde. Güven duygumu da tamamen yitirdim. Aslýnda kazandýðýmý sanmýþtým ama vesile olan tüm duygular da yitirdi hükmünü.

Çok þey yitirdi hükmünü. Geçmiþ hem yakýyor hem özletiyor kendini. Hata, biliyorum ama güzel günlerdi o günler her þeye raðmen. Aným öylesine geçiyor ve geleceðe odaklý çok þey de sallantýda.

Þu an kulaðýmdaki þarký nasýl da uydu ana. Eskilerden bir þarký: Yaþar’ýn kör býçak isimli þarkýsý. Bir ara deli gibi divane isimli þarkýsýný dinlerdim. Eh, ne de olsa serde gençlik vardý.

Sahi yaþlanýyoruz, deðil mi. Onu da kabul etmezdin sen. Gerçi ben de etmiyorum. Ara sýra yüz yaþýnda hissetsem gidip gelip çocukça heyecanlar yaþayýp basit ve eðlenceli objeler alýyorum. Ne zoruma ise… Yoksa bunu da mý unuttun?

Beynim yüz yaþýnda, ruhum on sekiz ve yanýmda yoksun. Yanýmda olmaný gerçekten isterdim ama belki de böylesi daha iyi. Zorla yürümezdi bizim dostluðumuz. Zaten son zamanlarda da ite kaka ilerliyorduk.

Çok þey mi istedim hayattan da böylesi yüz üstü býraktý beni. Gerçi þükrediyorum ama yapýlan haksýzlýklarý hazmedemiyorum. Bildiklerin, bilmediklerin ve unuttuklarýn… Ah, bir de ben unutabilsem.

Büyük ihtimalle adýmý sanýmý da unutmuþsundur. Halbuki böyle yapmazdýn. Tabii, insan deðer vermediklerini unuturmuþ. Peki, ben niye iyi kötü kim olursa olsun o detaylarý hatýrlýyorum. Bir sürü gereksiz veri zihnimi iþgal eden. En kýsa zamanda format atmalýyým. Bence sen de ayný metodu uygula. En azýndan yeniden karþýlaþýrýz iki yabancý gibi ve el sýkýþýrýz. Yeniden resim çektiririz ilk kez bir araya gelmiþçesine. Sen benim saçlarýmý örersin ve ben de sana en son ördüðüm o örtüyü gösteririm. Bir sürü saçmalýk yaparýz. Biraz felsefi konulara girizgah yapýp, irdeleriz hayatý. Hani, þu gereksiz mefhum onca anlam yüklediðim ve nazarýnda hiç mi hiç önem ihtiva etmediðim.

Hala dikiþ dikiyor musun? Nereden aklýma geldiyse. Kurs çýkýþý gelip kaç kez almýþtým seni. Ne de olsa elin yatkýndý.

Benim de yatkýn olduðum çok þey vardý bir zamanlar. Paylaþmak gibi, sevmek gibi, konuþmak gibi, ihanet etmemek gibi…

Bir de unutmaya yatkýn olsaydým. Ne çok þeyi silerdim zihnimden hatta kendimi bile silerdim. Senin sildiðin gibi…