Montaigne’yi ilk okuduðumda oldukça tuhaf gelmiþti yazýn macerasý. Düþünsenize kendini dört duvar arasýna kapatan bir fani ve iç sesinin yankýlarý.

Yazý maceram yeni baþlamýþtý henüz. Öyle ki; karaladýklarýmýn türü hakkýnda bile bilgi sahibi deðildim. Edebiyat derslerinden kalma bir alýþkanlýktý benimki. Bir konudan ya da bir duygudan yola çýkýp kelimelerin ahengiyle kendimden geçiyordum.

Dört duvar arasýna kýsýlýp kalýrken iç sesinizin duvarlara çarpýp size geri dönmesi. Ne tuhaf…

Tuhaftý tuhaf olmasýna da engel olamýyordum can çekiþen ruhumun kâðýda yansýmasýna. Çýkýþý olmayan bir labirentteydim o zamanlar. Bunu somut anlamda itiraf etmem mümkün deðil zira teþebbüs ettim gerçek mahiyette nelere maruz kaldýðýmý ve aldým boyumun ölçüsünü.

Tabir-i caizse hayatýmýn en kötü yýlýydý ve akabinde yaþayacak olacaðým o üç beþ sefil yýl.

Cennette geçen bir ömrün ardýndan cehennem zebanilerinin nöbet tuttuðu derbeder zamanlar.

Oysa kötülüðün ne anlama geldiðini bildiðimi sanýrdým. Yalandý en çok can yakan ya da art niyetle giriþilen diyaloglar. Belki de sessizlik idi en çok maruz kaldýðým. Ya da engel olamadýðým o bitmek bilmez gürültü içinde bir sürü laf kalabalýðýnýn yaþandýðý…

Hiç kendinizden þüphe ettiniz mi ya da dönüp baktýnýz mý aynaya: Gerçek miyim yoksa boþ bir çuval mýyým, diye…

Komik evet çok komik ve bir o kadar anlaþýlmaz.

Aðlanacak halimize güleriz zaman zaman. Ama ben kabul edememenin verdiði çaresizlikle gülmüyordum da.

Aðlamaksa içime akýtýyordum yaþlarýmý ve bir o kadar kifayetsiz ve duraðan.

An gelir çaresizlik büker belinizi ve an gelir isyan edersiniz.

Çok geniþ bir mekânda bile kapana kýsýlmak mümkündür diðer yandan. Onca insana raðmen ve tüm masumiyetiniz göz ardý edilerek.

Utanmýþtým kendimden önceleri. Çok þey bildiðimi sanýrken gördüm ki oldukça izafi bir kavrammýþ bilgi addettiðim. Nasýl da göreceli engin sýfatý. Neyi bildiðimi sanýp da ahkâm kesermiþim meðer…

Döngünün seyri inanýlmaz. O döngüde yer teþkil eden tüm figüranlar. Ben ise deðil figüran iþsiz bir oyuncuymuþum meðer kendimi baþrol oyuncusu kabul etmiþken. Zira hiçbir fonksiyonum yoktu hatta yokmuþ. Çok þeye muktedir olduðumu sanýrken meðer nasýl da dirayetsizmiþim.

Ve derken süreç iþlemeye baþladý.

Çok þey kontrolümden çýkmaya baþlamýþtý. Çok insan muhalifti. Ve ne yazýk ki istisnasýz hangi mecraya girersem gireyim eninde sonunda vakýf oldum ki hiçbir zaman yandaþ bulamayacaðým.

Sevmekle baþlýyor yolculuk ve sevgiyle büyüyor yaþattýklarýnýz. Ýçimde büyüttüðüm ne varsa hiçbir zaman kin ya da nefret bulaþmadý bu güne deðin. Ola ki azýcýk körelsin inancým hemen terk ettim sevdiðim her ne ya da her kim ise. Ve alýþýlmýþ manada da deðil üstelik. Zira ben duygusal baðýmý hep nesnelerle kurdum. Ne kadar garip deðil mi. Nesnelere baðlý iken insanlar eþlik etti bu sefer.

Çoðalmak bu olsa gerek. En yalnýz anýmda bile yine nesnelere ve kavramlara baðlandým.

Siz hiç bir kitapla aranýzda duygusal bað kurdunuz mu?

Çok büyük ideallerim vardý yine. Ne de olsa masal dünyasýndaki bilmem kaçýcý yolculuðumdu. Ve yolum Akmar Pasajýna düþtü ne de olsa müdavimiyim tüm kitapçýlarýn. Neredeyse akraba olduðum tanýdýk simalar.

Gereken bir kitabý almalýyým. Alt tarafý bir kitap ama deli gibi arýyorum son baskýsýný. Yeni baþlayacaðým bir iþ için gerekli hem de acilen. Gözlerim nasýl da parladýydý ilk elime aldýðýmda. Utanmasam dükkân sahibinin boynuna sarýlacaðým( pardon sahibesi)…

-Ýþte, dedim.

-Hayatla aramda kurmaya çalýþtýðým o bað…

Her nasýlsa vazgeçtim sonradan yeni baþlayacaðým iþten. Ne de olsa maymun iþtahlýyým ya.

Ama o kitap bana öylesine iyi gelmiþti ki. Sanki dünyalarý vermiþlerdi bana. Topu topu iki yüz, üç yüz sayfa bir yaprak yýðýný ne de olsa. Gelin bir de bana sorun.

Aldýðým her kitabýn bir macerasý vardýr.

Üniversitede bir dönem Ýngilizce’ye ek olarak Almanca öðrenme gayreti içindeydim. Okul bitti ve tamamlayamadým ileri seviyeye kadar.

Ýki yýl evvel Almanca aþkým depreþti. Abartmýyorum, bir aylýk maaþýmý Almanca kitaplarýna yatýrdým. Ýki yýldýr rafta bekliyor tozlu kitaplarým. Baktým olacak gibi deðil, gittim satmaya kalktým. Ýþin kötüsü popülaritesini yitirmiþ bu kitaplarý kimse almadý.

Alýn size para israfý. Ama ne var ki kitabý yaptýðým yatýrýmý hiç mi hiç israf ya da masraf olarak görmedim ben.

Gerçi elden çýkarmak isteyince satmak mümkün deðil ama aldýðým her kitabýn anlamý büyüktür bende.

Öðretmenlikten emekli olduktan sonra babamýn açtýðý kitapçý dükkânýnda geçirdiðim saatler belki de bu özel baðý kurmamdaki etken. Kolilerden çýkan o kitaplar nasýl da iyi gelirdi. Bir sürü dünya keþfedilmeyi bekleyen.

Bende en çok anlam biriktiren kitaplarýn baþýnda gelir ‘’þeker portakalý’’.

Hazýrlýk sýnýfýný yeni bitirmiþtim. Ýþin açýkçasý zor bir yýldý Ýngilizce ile cebelleþtiðim. Farkýndalýðýnda olan Türkçe öðretmenim önermiþti bu kitabý bana. Tadý nasýlda damaðýmda kalmýþtý o yaz.

Bir süre korku romanlarýna merak saldým. Yaz tatillerinde tüm Stephen King romanlarýný nasýl da hatmettimdi. Rüyalarýma girmeye baþladýktan sonra anladým ki yola baþka bir yazarla devam etmeliyim.

Agatha Christie ile sürdü yolculuðum. Bir süre ilk gençlik heyecaný ile Danielle Steel’e merak sardým.

Uzun bir süre edebi içeriði fazla olmayan kitaplarýn deryasýnda yüzdüm.

Robin Cook, Dean R. Koontz derken bu sefer elinden kitap düþürmeyen ben çok uzaklaþtým kitaplardan.

Süreçler asla hýz kesmedi. Bazen hatta genelde uzak tuttum kendimi süreçlerle iç dýþlý olduðum dönemlerde.

Anlamak anlaþýlmaktan da daha kolay oldu hayatým boyunca; olabildiðince… Bu yüzden kaptýrdým kalbimi o sarý sayfalara bazen buruþuk bazen yaslý bazen tutuklu.

Ve uzun bir süre tecrit ettim kendimi o baðnaz düþünceler hükmetmekteyken. Uzun sürdü ayrýlýðým hatta senelerce. Ve yýðdým yine de bulduðum kitaplarý. Bazen gözden geçirdim bazen sadece kokladým onlar melül mahzun yatarken raflarda.

Zor ve sýkýntýlý bir uzantýnýn tam da nirengi noktasýnda dile geldi iç sesim. Kim duyar da demedim asla sadece kýsa kýsa paragraflar tercüman oldu duyulmazken o sessiz çýðlýklarým. Nefes almayý dahi unutmuþtum ve söz geçiremiyordum bir o kadar yalnýzlýk tak etmiþken. Çoðuldum aslýnda hatta fazlasýyla üstüne üstük o sayýsýz ben ket vurmuþken özüme. Sözün özü arkasý geldi yazdýklarýmýn. Bilinçsiz bir boþ vermiþlikle bu sefer beyaz sayfalara sýðýndým. Doldurmak o boþ sayfalarý içim dolu dolu iken. Her bir karalamam pigme boyutunda kýsa ve çelimsizdi.

Karartma gecelerinde uykunun yerini aldý o zafiyet dolu kelimeler. Sýðýndýðým tek dünya. Kendi dünyamý çoktan kaybetmiþtim hatta ne varsa sahip olduðum…

Ya þimdi… Yine devam ediyor süreç bazen teklese de. Kazandýðým üç beþ þeyi yitirdim ilerleyen zaman zarfýnda. Ýnandýklarým biraz zorlamadý deðil muhalif tutumlarýn gölgesinde.

Yok iken vardým. Þimdi ise varken yok. Bir var bir yok belki de bir masalým zindandan kaçmaya meyilli peri padiþahýnýn kýzý.

Külkedisi yok benim masalýmda. Ne Keloðlan ne Pamuk Prenses.

Bir varmýþým bir yokmuþum…

Okumaya ara verdiðim dönemin benzeri yaþamaktayým þu aralar. Tekliyen kalbim gibi kalemim de teklemekte.

Tozlu raflardaki kitaplara eklendi karaladýðým sayfalar. Uzatmalarý oynarken kýrýlmadýk hiçbir þey kalmadý.

Derken ayrý kaldým bir müddet, terk edilmiþliðin verdiði hüzün bir yana terk etmenin verdiði vicdan azabý bir yana. Aniden yolumun kesiþtiði sevdiðim insanlar pompaladý akýþý duran kanýmý. Sözcükler de benim yaþam iksirim, hayatýmýn manasý. Damarlarýmda akan kan gibi ya onlar bana hükmedecek ya ben sözcüklere. Tümceler, noktalama iþaretleri ve tüm imla kurallarý ve eþlik ederken duygularým.

Nasýl ki sevdalýysam hayata ve nasýl ki sevdalýysam sevgiye bir o kadar sevdalandým ben bu büyülü dünyaya. Bazen hüzün bazen hicran bazen izafi bir aþk ve göreceli bir seyir an ve an deðiþen. Üstelik ne akbile ihtiyacým var ne de bilete uçmak ya da yol almak için.

Buradayým an itibariyle ve derken ruhum enginlere varýp zaman ve mekân bakýmýndan boyut deðiþtiriyorum. Dünyalarý okurken þimdi dünyalarý yaþýyorum özellikle de eriþilmez dünyamýn eþliðinde akýyorum mecralardan bitmek bilmez bir pýnar gibi.

Ne zamanki döngüye nokta koysam onca ikilem içersinde gidip gelirim bir ileri bir geri. Duraklama döneminin ardýndan illa ki tutunacak bir þeyler bulurum. Ne bir insan ne de bir yoldaþ. Kendime olan güvenim bu denli körelmiþken haricimde kimden medet umabilirim ki. Sayýsýz kere deneyip aldýðým yenilgilere yeni bir yenilgi daha eklemek isteyeceðim en son þey.

Yaþamaksa yaþamak, nefes almak ise aldýðým en derin nefes ve doðmaksa yeniden doðmak yazarken ve okurken.

Nasýl bir büyü ise bir o kadar efsunlandým tarafýmca keþfedilmeyi bekleyen bu gizem dolu dünya tarafýndan.

Yürek dolusu sevgiler ve kelimelerin eþliðinde güzel dünyalarda buluþmak adýna mutluluk sizlerle olsun…