Uyanmakla uyanmamak arasý bir devinim. Gerçeðinden ayýrt edilmeyen bir rüya besbelli. Senaryosu kurgulanmýþ ve bir o kadar kurcalanmýþ. Sayýsýz yanýlgý da olsa, kýsacýk bir zaman dilimi hatta bir düþ ötesi…

Düþ ertesi yeni bir güne yelken açarken nasýl da umutla dolar insanýn ruhu. Ruh, gönül ya da yürek ne derseniz deyin. Bizi biz yapan deðil mi her bir katman. Kýsaca benliðimiz, bütünümüz, eþkâlimiz, kimliðimiz ve taþýdýðýmýz hangi vasýfsa bize dair.

Yudumlarken hayat denen þifalý suyu ara sýra canýmýzýn yanmamasý muhtemel mi hadi itiraf edin. Kim bilir hangimiz nasýl da boyunduruðu altýndayýz sayýsýz bilinmezin ve engelin.

Kiminin bedensel iç çekiþleri kiminin çalkantýlý ruhu kiminin bitmek bilmez istekleri hem de konu ne olursa olsun ve söz konusu her kim ise.

Ara sýra su aldý mý bindiðimiz tekne hadi uðraþ dur batmamak adýna. Gerçi her an alabora olma ihtimalimiz var ama bir de ek olarak aldýðýmýz darbeler þiddetlendi mi seyreylin.

Kýrýlganlýðýn niyaz etmediði ve eþlik eden o ýlýk esinti belki de…

Sayýsýz belki, sayýsýz keþke…

Bir rüya idi belli ki; görüp göreceðim, senelerce tezahür dahi etmemiþ, aklýn kýyýsýndan köþesinden dahi geçmemiþ.

Ýhanetin, yanýlgýnýn, özlemin olmadýðý ve zamanýn teklemediði üstelik. Her ne kadar sayýsýz kere teklemiþ olsa da yürek, bir mihenk taþý, kucak dolusu ne varsa kalpten taþan.

Sonsuza odaklý ve baþlangýcý bir milat…

Ne varsa geride kalan tarihin tozlu sayfalarýna gömülü ve açmaya tenezzül dahi etmediðim ve etmeyeceðim.

Çok mu ya da bir suç mu?

Yoksa fazla mý alýþtý þu ruh yokluða. Ne varsa alýþagelmiþ sürüp gitmesin istedim sadece. Ne hata ne yalan ne suç ne de ayýp üstelik. Ne varsa helalim en az varlýðým kadar. Ne varsa kabulüm en az yoksunluðun kadar. Ve ne varsa kabulün onca dirayetsizliðime raðmen.

Ne var ki kiþilikle de bire bir ilintili bir durum burada söz konusu olan.

Ýçe dönük bir yapýnýn asla giriþken olmasý söz konusu deðil. Asla da asla dememeli zira her birimiz sürekli bir evrim geçirmekteyiz. Kimimiz bunun farkýnda olmasa da her yeni gün ve tanýdýðýmýz her yeni insan ve yeni öðretiler hep buna yol açmakta.

Diðer yandan sosyal iliþkileri aðýr basan onca insan. Kýsaca tam bir kaos insan denen varlýðýn geliþimi ve gidiþatý. Zaten bu da tespiti mümkün olmayan ve olasýlýklar dâhilinde yaþanan ve yaþanacak olan uzun bir süreç.

Varlýðýmýz yaratýldýðýmýz ilk günden beri süregelen komplike bir sistem: Beden, ruh ve yürek eþliðinde. Ve sonuç itibariyle bizi biz yapan tüm deðerler ve etkileþim halinde bulunduklarýmýz: Sayýsýz faktör gidiþatýmýzý belirleyen ve sayýsýz bilinmez önümüzü belirleyen ama diðer yandan da tahmini bile mümkün olmayan.

Ne varsa ket vuran hali hazýrda ve nöbette. Hep de öyle olmadý mý þu ahir ömürde…

Kademe kademe artan þu boðucu ve boyunduruðuna alan sayýsýz engel. Alýþmýþ olmak lazýmdý oysa. Ama alýþtýðýma kani oldum sadece. Çok daha naif duygular vardý akabinde þimdi yokluðuna alýþmam gereken.

Sabýr da bir yere kadar, sükûnet de.

Her güzel þey çabuk sona erer, bilinci vakýf en az bilincimi yitirmiþ olmam kadar. Mantýk da beraberinde karýþtý yokluða. Akýl baþta mý kalýr devrede iken duygular…

Tabii ki bunlar tamamen olaylarýn gidiþatý ve bizim hissiyatýmýzla ilintili. Mantýk çerçevesinde hiç de kayda deðer deðil bu ihtimaller ama unutmamalýyýz ki; biz insanlar her ne kadar aklýmýzla hareket etsek de eninde sonunda devreye duygularýmýzý bir þekilde sokuyoruz.

Asla sorgulamamalý zira sebepli iken pek çok sonuç bir o kadar kifayetsiz ve gereksizdir yapýlmasý gereken açýklamalar. Öyle ki açýklama sözcüðü bile yetisini kaybetmiþtir bazý noksanlýklar neticesinde.

Ne çok noksan ne çok hicap ve kefareti ödenen onca bedel. Bedelli ya da bedelsiz ama tek gerçek; kabullenmenin getirdiði ve yüreðe oturan acý.

Bir rüya idi kâbusun nihayetinde vuku bulan ve bitiminde yeniden bastý karanlýk. Gün yitirdi hükmünü bir kez daha. Iþýðý kayboldu o ahenkli melodinin en az içine gömüldüðüm karanlýk kadar.

Sorgu sual hak getire. Muzdarip olmamalý en az yoksunluðun getirdiði yük kadar.

Mesuliyetimde sayýsýz yaptýrým en az nezdinde olduðum kadar. Biraz kader, biraz keder biraz da sonuç. Ama ne varsa süregelen haricimde iþlemekte süreç. Yasama, yürütme ve yargý derken infaz saati.

Yine yolun tam ortasýnda ve bir o kadar ýssýz…

Bir rüya besbelli gördüðümü sandýðým ve bir ömre bedel ve dimaðýmdan asla silinmeyecek…

Hep de öyle olmaz mý? Tek kiþilik bir oyundur hayat zaman zaman oyun dýþý kaldýðýmýz…