Online Üye
Online Ziyaretçi
Nefes teneffüs ettiğin sürece
Şu dünya zindânı dâr olur bana
Eğer nefessiz kalırsan bir gece
O zamân âhiret yâr olur bana
Yoksan, varlığım sırra basar kadem
Varlığına varırım, varsın mâdem
Aşkınla dünyadan çaldığım her dem
Âhiretim için kâr olur bana
Su ihsân eder senin her bir a’zân
Suya kanarım seni gördüğüm ân
Güzelliğinin düştüğü her hazân
Cennetten hoş bir bahar olur bana
Sensiz bu cân, cân vermemiş bir ölü
Sana doğru ölmek, gönlümün gülü
Kokuna susayan bu beden çölü
Ancak seninle gülzâr olur bana
Aşkında gezdi gezeli orucum
Hep hasretinle bezeli orucum
Sensiz tuttuğum ezelî orucum
Bir yudum senle iftâr olur bana
Aşkımı bitirmez; hasrete varman,
Ömrünce benden uzakları sarman
Aşkıma düşen bu hüzünlü harman
Kaderimdeki karâr olur bana
Sensiz, düzlükler bile düzgün değil
Süzülen benim, yağmur süzgün değil
Üzüntü benim kadar üzgün değil
Hasret üzüntün hasâr olur bana
Aşkınla yudum yudum beslenirim
Hasretten vuslatına seslenirim
Nefessiz kalır ve nefeslenirim
Sensiz her nefesim nâr olur bana
Ardından her ân ağlar da hasretim
Yanar çöl kokan bağlarda hasretim
Mecnûn olmuş şu dağlarda hasretim
Mahzûn hasretim, i’mâr olur bana
Beni aşkınla zindânlara attın
Nefsime hep hasretini dayattın
Hayâtı haber veren o hayâtın
Hayâttan hoş bir ihbâr olur bana