Ezelde tutulmuş olan bir yastım
Bu yasla kayboldu ebedî bastım
Gece gündüz figân etmektir râstım
Artık figân edecek ses kalmadı
Ne usanmak biliyorum hicrândan
Ne de selâmla oluyorum handân
Bir nefesim var ki; zehirden, kândan
Artık hayâtbahş bir nefes kalmadı
Hep durdum, yenilgilere karıştım
Bir ân savaştım, bir ânsa barıştım
Bu savaşımda ateşkes kalmadı
Zulüm görmektir bahtımdaki virdim
Zulümler içinde her zamân birdim
Bir zulümden çıktım, bir zulme girdim
Görmediğim zulm-ü mahbes kalmadı
Sessiz iniltim her şeyi Duyan’ a
Artık bir ses ver derdine uyana
Seni sevdiğim ilk günden bu yana
Çekmediğim zamân-ı ye’s kalmadı