Sloganým hep ayný oldu ömrüm boyunca: Kýymet vermek ve kýrmamak insanlarý, her ne kadar karþýlýðýný asla ve asla görememiþ olsam da…

Ortam, mevki, makam ayrýmý yapmaksýzýn ya da cinsiyet ve yaþ gözetmeksizin. Býrakýnýz yetiþkinleri çocuklara bile saygý duydum onlarýn pedagojik geliþimlerini göz önünde bulundurarak. Ve anladým ki; ne yaparsam yapayým, süreç ve olaylar aleyhime geliþmekte.

Gerçek hayatta olan kesinlikle bu. Eðer ki; eþ dost tabir-i caizse, sýrtýnýzý dayadýðýnýz birileri yoksa ya da eðer ki ödün vermiyorsanýz kendinizden, doðrularýnýzdan ne yazýk ki elden hiçbir þey gelmemekte.

Ýstediðiniz kadar dirsek çürütün, sabahlara kadar mesaiye kalýn ya da ‘’Sevgi, sevgi,’’ diye haykýrýn ve kalbinizi açýn (yanlýþ anlaþýlmasýn: Ýnsan olarak kýymet, deðer vermekten söz ediyorum) cinsiyet ayrýmý yapmaksýzýn sonuç ne yazýk ki sýfýr bile deðil hatta eksilerde, kýsaca sizden giden çok þey var hem de çok þey…

Tabii, bir de güven meselesi var: Üstüne üstük bir de güven anlamýnda paylaþýn, iþte o zaman yýkým, büyük ölçekli bir deprem mahiyetinde. Artçýlarý ise ömür billah sürüp gitmekte…

Buna bir de samimiyet eklendi mi; anladým ki, ‘’Aptal’’ yerine konmak içten bile deðil.

Sözün kýsasý, hayatým boyunca kimseyle derdim olmadý ama ne yazýk ki; çoðu insan az uðraþmamýþtýr benimle hani: Ýki yöntem itibariyle…

-Olmadýðý halde açýðýmý aramak

-Görmezden gelmek

Üzülüyorum ama kendi adýma deðil…

Yeri ya da zamaný deðil ama içimde sakladýðým bir deðerimi paylaþmak istiyorum. Bunu, övünmek, oy toplamak ya da acýndýrmak anlamýnda yapmýyorum. Sadece gücümü Evvel Allah kimden aldýðýmý söylemek tüm derdim…

Azýcýk Ýslami bilgisi olanlar bilirler sanýrým: Ýstanbul Üsküdar’da Aziz Mahmut Hüdai Hazretleri türbesi bulunmaktadýr.

Gururla söylüyorum ki; onun evlatlarýndan, torunlarýndan biriyim. Kýsaca, baba tarafým bu soydan gelmekte. Hatta devamýnda Peygamber Efendimize kadar da dayanmakta soyumuz…

Osmanlý Ýmparatorluðu zamanýnda yaþamýþ, çok çile çekmiþ ama sonunda hidayete ermiþ, eþsiz bir örnek ve feyiz aldýðým muhterem bir zat.

Kadýlýk makamýndayken, Allah yolunda, her þeyi elinin tersiyle itmiþ ve o ünlü kaftanýyla sokak sokak ciðer satmýþ bir derviþ önceleri. Nefsini köreltmek adýna huþu içinde maneviyata yönelmiþ. Ve çok uzun uðraþlarý neticesinde, sabrý ve inancý sayesinde de hidayete ermiþ zaman içersinde.

Ben, onun týrnaðý bile olamam ama onun yolunda gittiðimi açýk yüreklilikle itiraf etmek istiyorum.

Siyasi görüþüm asla ve asla söz konusu olamaz zira Allah ve kul arasýnda aracýlýk yapan hiçbir durum, makam ya da insan bulunamaz. Ve ideolojik anlamda da bir saplantým olmadý ve olamaz da. Üstelik asker torunuyum ve ömrünü bu memlekete adamýþ bir öðretmen kýzýyým.

Dolayýsýyla da; ben sadece ve sadece Allah’ýn rahmetinde ýslanmak isteyen, iyi niyetli, temiz kalpli ve kendine has doðrularý olan ve bu yolda çaba sarf eden, ilkeli, çaðdaþ, demokratik, vatanýna aþýk ‘’Bir TÜRK KIZIYIM.’’ Ve bunu büyük bir gururla ifade ediyorum.

Çok þükür ki; aile baðlarý kuvvetli ve yoldan çýkmamýþ biriyim. Hayatým boyunca da kimsenin onuruyla, þahsiyetiyle oynayýp, kimsenin hayatýný ve doðrularýný zedelemedim. Kýsaca, vicdaným hür ve bir o kadar da rahat.

Ne gerçek dünyada ne de sanal alemde kimselere benzemek gibi bir niyetim asla ve asla olmadý, olmayacak da…

Benim tek idolüm sevgili dedem Hüdai Hazretleri.

Bazýlarýnýz gülebilir bu satýrlarý okurken. Herkesin düþüncesine büyük saygým var.

Ben, sadece kendimi net ve yalýn bir þekilde ifade etmek istedim. Çünkü yanlýþ anlaþýlmak ya da insanlarýn farklý düþünce ve söylemleri olabilmekte ahir ömrümüzde.

Ben, buyum iþte.

Sürçü lisan ettimse affola..

Saygýlarýmla…