Zorla güzellik olmuyor. Ne kadar gayretli olsan da, dirensen de; olmadý mý olmuyor. Zihniyetleri deðiþtirmek öyle imkânsýz ki ve tabii ki ön yargýlarý da…

Hayatýn her safhasýnda deðiþmiyor bu olgu. Katýksýz sevgi de katsan, asla medet ummayacaksýn. En güzeli, arkana bakmadan çekip gitmek: Mantýðýný devre dýþý býrakýp, umarsýzca çekip gitmek.

Farklý bir kalýba girmek, çözümün ta kendisi; ama aynaya nasýl bakacaksýn ki, kendine olan saygýn her þeyin üzerinde iken. Saygý ya da göstermelik itibar kazanmak adýna, asla kendinden olmayacaksýn.

Tepki verip vermemekle de ilgisi yok gidiþatýn. Zor ya da imkânsýz olan nedir, bunu cevabý da saklý bilinmezlikler deryasýnda.

Biraz tiyatral yetenek, azýcýk makyaj ve vurdumduymaz bakýþ açýsý… Sorunun cevabý burada gizli.

Hayatýn muhteviyatý deðiþmekte her geçen gün, bunu algýlayýþ biçiminiz de ise tamamen yaþadýklarýnýza istinaden, algýdaki seçiciliðiniz ile ilintili.

Ve herkesin yaþananlarý adlandýrýþý farklýlýk arz etmekte: Uðruna kýyasýya savaþ verilen deðerler kiþiye göre deðiþme eðiliminde: Bazýsý hatta çoðunluk maddi deðerleri ön planda tutarken, manevi deðerler oldukça gözden düþmüþ bir noktada ne yazýk ki. Gözlemlenen þu ki; menfaat, gündelik hýrslar ve yaþam kaygýsý at baþý önde gitmekte.

Ýyiyi, güzeli ortaya çýkarmak adýna, býrakýn dökün ne varsa heybenizde: Atýn fazlalýklarý, tüm kaygýlarýnýzý, negatif duygularýnýzý boþaltýn gitsin. Ve kaybetmeyi de öðrenin, hatta kabullenin. Kaybetmek de bir þereftir, iyiye giden yolda zaman zaman baþarýsýz olup, kabullenmek de bir erdemdir. Üstelik bakýþ açýsýna göre de deðiþir: Kaybedenin ya da kazananýn kim olduðu. Daha iyi olmak, daha güzel icraatlarda bulunmak adýna bu da bir basamaktýr.

Sevmek ama gönülden, yapmacýksýz ve takdir etmek büyük bir içtenlikle, kýsaca duyumsamak insaný gerçek anlamda insan yapan erdemler deðil mi. O kadar da zor deðil aslýnda tüm bunlar; zaten, bize bahþedilen inanç ve maneviyat mekanizmasýyla oldukça da mümkün ve kolay.

Yýkýn tüm bariyerleri, bildiðiniz, gördüðünüz tüm engelleri vurun, kýrýn, size ket vuran ne varsa bir hamlede imha edin. Ve atýn maskelerinizi; çýplak yüzünüzle ve þeffaf ruhunuzla kala kalýn ortalýk yerde ve kocaman yüreðinizle çýkýn er meydanýna.

Art niyet olmadan, insan olabilmenin onuru ve haysiyetiyle paylaþýn ne varsa size ait ve ne varsa size dair, henüz vakit varken hem de… Hz. Mevlana’nýn deyiþinde olduðu gibi:

Sen, deðerinle ve düþüncenle iki âleme bedelsin.

Ama ne yapayým ki kendi deðerini bilmiyorsun.

Kendini ucuza satma, çünkü deðerin yüksektir.