"Ýþ benim için namus demektir ve yanlýþ yapan babam da olsa affetmem.Sigara içmem,alkol kullanmam,sabýrlýyýmdýr,yalan söylemem söyleni de asla sevmem,görev esnasýnda  kimseyle muhatap olmam,zorda kalmadýkça telefonuma bakmam.B sýnýfý ehliyetim ve silahlý güvenlik kartým var;yürümeyi,yüzmeyi  ve seyahat etmeyi çok severim,okuma  alýþkanlýðým da vardýr genellikle kiþisel geliþim ve psikoloji kitaplarýndan hoþlanýrým.Ýçinizde hiçbir endiþe  olmadan canýnýzý ve malýnýzý bana emanet edebilirsiniz."

"Biz seni sonra ararýz" diyerek  uðurladýlar genci ama umut da vermediler.

Aralarýnda þöyle konuþuyorlardý  müdür ile  müdür yardýmcýsý:

-Ýþe alalým mý efendim,ne dersiniz?

-Fiziði düzgün ama biraz  gevezeye benziyor konuþtuklarýný  sanki bir yerlerden ezberlemiþ gibi.Tanýdýklarý var mý burada çalýþan,bir araþtýralým.

-Ýlk kime soralým peki,önündeki  kaðýtlara bakarak, referanslara beþ kiþinin adlarýný ve telefon numaralarýný yazmýþ hangisini aramamý istersiniz?

-Hiçbirini.

-Nasýl efendim,anlamadým.

-Hiçbirine sormana gerek yok ya eþine soracaðýz ya  annesine onu onlardan baþka kimse iyi tanýyamaz, o ne kadar dil dökerse döksün ayrýca  referanslara kendini kötüleyecek  ve beðenmeyen birisini yazar mý sence?Eðer annesi hayattaysa ona ulaþýn,sorun,selamlarýmýzý iletin ve  oðlu hakkýnda aðzýný bir arayýn,en gerçek en  güvenilir  ve en saðlam kaynak annedir çünkü.