İklimlerden iklimlere seken bir kuş misali…

Ağdalı duyguların değil yüreğin itirafı ve meali.

 

 

 

 

R/eşit bir acıyım,

Gölgeli yolun bin bir durağında saklı

Gergin bir ipte yürüyen varlığım:

Ne çıkar hem,

Düşsem de bir kalksam da

Ne de olsa bir düş’ e bir de aşka

Baş koydum ben:

Asla da değişmez rotası hayatın

Farazi iklimlerde esen rüzgâr misali

 

İçimin üşüdüğü kadar yüreğimin ılımlı

Hazzı ve hazır ol da duruşu

Dökümlü eteklerinde kaderin

Bin bir fasıla

Hasılası ömrün taşan havsalamdan

Dünün acı dolu böğrü

Öğütülmüş sözcüklerin kökü de saklı iken en derinde

 

Kordan hecelerin ihlali

Bazen közünde saklı bir koz

Kozamda saklı varlığım ve özüm

Öz veri ile damga vurduğum

Dağını duyguların vurgunu

Üstü örtülü ruhumun hududu

Uzandıkça uzanır aşkın asaleti

Göğün ferinde saklı binlerce umut ve dua ve sevgi

 

Andığım ve de adağım

Adandığı kadar ruhumun,

D/ağlandığım

Bir şiir mektebidir devam ettiğim

Bir şiirin neferidir yüreğin siren sesi

Kâh solgun yüzüm

Kâh dingin ruhum

Kâh çalkantılı yüreğin dalgaları

Erdikçe arşı alaya

Başımı alamadığım nice acının dermanı

Saklı olmaz mı hiç Allah katında?

 

Renk renk mizaçlar

Aşk dolu izdivaçlardır

Başımın tacı nice yazı nice şiir

İçtikçe hüznü depreşen ömür

İçtimada geçen günü

Saldığım binlerce dize ve nesir

Diz dizeyim sözcüklerle

Bazen dizginleyemediğim yüreğin

Esiriyim eser addedilen şiirlerin

Uçuşan tülüne konan kelebek misali

 

Kapanan gözlerim yorgunluktan

Gel gör ki:

Ardına kadar açık ruhum ve kalp gözüm

Rabbimse asla döndürmeden kapısından

Kapış kapış nice duygu

Karışladığım bir yol değil asla uyruğu

Olmayan bunca rengin sunumu

Kaleminse g/iz süren tutkusu

Bakmayın da hani: tutulduğuna nutkumun

Nüktedan bir sihrim ben

Nazı niyazı dinmeyen bir çiçek misali

Kokum da köküm de derinlerde saklı

 

Devasa bir aşkın rahmeti

Sözcüklerin otağı kurduğu gök kubbeyi

Bahşeden nasıl ki Tanrı:

Sonsuzluktur meşrebim ve mabedim

Meskenim şiir ve aşk

Yalanım varsa taşa döneyim

Taçlandığım kadar rahmetle

Derin kuyunun dibine atılası taşı çıkarmaksa nasıl ki

Bana düştü

Belki deli belki veli

Kayda değer bunca hüznün olmaz mı hikmeti?

 

Hüzün sandığım tek yoldaşım

Desturum umut ve inanç aşkla yol aldığım

Aşikâr t/aşkın mizacım

Rehavetin sonlandığı asla değil bir rivayet

Tutulan dilimin çözüldüğü kadar inancım

Tuttuğum o yol ki:

Varılası en tepe nokta iken hidayet…


( Şiir Mektebi... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 24.04.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.