HAYAT, DEĞERLİ DOSTLAR VE HAYATA TUTUNMAK ADINA…

 

SEVGİDEN YOLA ÇIKTIĞIMIZ VE ANNELERİMİZİN VARLIĞI…






Yüreğimin iklimisin, anne:

Sözcüklerin yorgun fıtratına sığındığım kadar

Namelerdir eşlik eden

Nedamet yüklü gölgelerse uzağımda saklı

İçerlediğim her gün her yeni söz

Öykündüğümdür cennet ve ulaşılmazlığımda

Kat çıktığım sevgi ve hidayetin merdivenleri

Yeter ki saklı tut beni dualarında.

 

Hüznüm çeşnisidir ömrün

Hazanda saklı benim öykülerim

Dilediğin anne ve dillendirdiğim

Dilemması mevsimin bazen sözcüklerin

Uçtuğu yazı ve acının geride kaldığı bir esinti

İçimin derdine haizdir Mevla’m

Ve sen annem şiirlerimin kahramanı mavi gözlerin

Bir yaşına dahi katlanamam.

 

Arşınladığım ömür ne ki senin çektiklerinin yanında?

Çilesi bitmedi günün geceye erdim ereli

Tıknefes sözcüklerden kalan mı geriye?

Bir mıntıka bir mahzen

Bir de yüreğimi parçalayan şarapnel misali

Başıma yağan bunca yağmur

Bilirim de Rabbimin esintisini yüreğimde her zerremde

Hissettiğim iman gücümden doğan ilham

Hakkıyla sevdim seveli evreni

Hak etmediğim neyse mıhlandım yerime

Mimlendim de anbean

Lakin bilen biri var ve sen

Rabbin katında boynum kıldan ince

Yaşadım yaşayalı başım dik ve asaletimle

Gocunmam da sevmekten

Gayrısını bilendir Rabbim

Ne adımdan ne dünümden ne günümden

Ödün veririm ben ne de sevgimden

 

Yüreğime görücü gelen rüzgâr

İçime esen azar azar

Bazense azığa aldığım düşlerim ve ömür

Art niyetli olanlardan uzağım ben

Firar ettim edeli dünyanın malından mülkünden

Addedilen hüsran ve hüzün, anne

Adımı Gül koyansa sen

Hem hüznümsün hem neşem

Dalkavuğu iblisin olsa ne çıkar inandığım ki varsa

Ne isyan ederim ne sitayiş

Ne korkarım ne de gerilerim

Olduğum yerden hep ötesi

Mazimde saklı hatırı sayılır güzellikler

Hem güzel gören değil mi iyi niyetim?

 

Bana öğrettiklerin kadar

Yolumdan alıkoyamaz kimse

Allah rızası için sevdiğim yaşadığım bir ömür

Düşkünüm işte sevgiye ve her zerrene

Düşmez de yakamdan dertler

Bildiğinden öte annem

Aralıksız şakırım başucunda

Ar bildiğim neyse mademki sensin öğreten bana

Dönüş yok yolumdan

Elbet sadece Mevla’mdır hesap vereceğim tek Makam.


( Anne- Nazire Sn. Adem Hocamın Şiirine... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 7.03.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.