Alaca karanlýk basýnca,gökyüzünün çeperini
Dað ardýndan belirince mehtap,asýlýnca geceye
Yýldýzlar bir bir,iþtimaya çekilince
Alýnca her biri kendi yerini
Yalnýzlýðýn gölgesi belirince,pencerede
Alýr eline kalemi gece þairi

Mehtabýn içinden gemiler geçer,uzaktan
Aþk üþüyünce gece ayazýndan
Öyle bir aþk ki,hava gibi,ekmek gibi,su gibi,
Bahar kokar þiirleri,onda bir gönül var ki
Gönüllerin en yüreklisi

Bir yol keþfeder,gecenin çýkmaz yarasýna
Yepyeni bir gün ýþýðýndan çýkmak için yarýna
Daha güzel sevdalarýn kollarýna
Membaýný bulur hazzýn
Kalbe þifa veren rüzgarda
Elvedasý yoktur sevdalarýn,sakin bahçesinde gecelerin
Çölde mecnun gibi yansan ne olur
Beklesen leyla sabrýyla

Sonsuz bir sevginin gamsýz dünyasýnda
Þiirlerle þarkýlar el ele dolaþýr
Gülle bülbül,seviþip koklaþýr
Uzayan bir busedir gece,þairin rüyasýnda
Uyanýr gibi birden bu korkulu rüyadan
Mazinin ateþini yaktýðýn zaman
Soðuk, güneþ gibi çekildiðinde zamanýn sokaklarýndan
Hep o yüzüne vuran,ayýn gölgesi
Çaðlarý taþýmýþ gibi yorgun

Sözcükler sýralandýkça bir bir
Kalemler kaðýtlar býrakarak ardýndan
Ömür demir alýnca derya denen bu limandan
Vurunca baþýna sevdanýn dayanýnýlmaz sancýsý
Baþlar gece þairi ufaktan ufaktan
Yuvasýzlýðý, güzel gözlerine bulutlarý yükleyerek
O hiç yaþlanmayan yaðmur,akarken yuvalarýndan
Göðsünde boylu boyunca sevda hançeri
Bütün savaþlardan yenik,þiirlerine iþlemiþ karanlýk

Ey! aþký ve sevdayý göðsüne nakþeden

Þiir`ini acýyla harmanlýyan þair,gece þairi
Ölebiliriz genç yaþýmýzda
En güzel þiirlerimizi söylemeden gitmeyelim usta