Dünden kalmayým belli ki:

Hala indinde mazinin,

Varsýl bir istikamete düþmüþte yolum,

Düþkünlüðü belli ki hüzün denen o ruhani bildirgenin.

Gözlerden ýrak bir cümleyim belli ki:

Rahmeti bol bir ömrün gýybeti iken düþen dillere,

Ama düþmediðim bir aþkýn da en münafýk gölgesi iken

Sevmekten bihaber ahvalim.

Gönülsüz bir sure misin de,

Gözden düþen bir damlaya tavaf etmeyen

En yüzsüz isyan yine Yaradan’ýn asla tasvip etmediði,

O tehdit yüklü ve görgüsüz cümlelerin patavatsýz tesellisi

Kadar da uzak durduðum bir muhabere iken

Yüreðin karasý þu siteme dair en aykýrý cümleden ibaret.

Söz kýrýmý belki de soy kýrýmý,

Bölmelerden ibaret þu ruhani reçete;

Yine insanýn köle ettiði

Belki de esir düþtüðü nefsin tokadýndan damlayan.

Gölgeler oynaþýr karanlýðý mabet eyleyip,

Siren seslerine karýþýr nifak yüklü imgeler

Hayatýn seyrinde biteviye.

Sonlanmayan sayýsýz hikâye,

Tümden gelen sýrdaþ bir hükme raðbet edipte

Soyutlanmayý arz ettiðim en dingin ömür,

Sevmelerden ibaret noksan bir miladý

Yâd edip.

Çatýk kaþlarý mý, dedin en derinde yatan dertlerin

Gönülsüz söz birlikteliði yine peyda olan

Þu gölgelerin müridi iken,

Gönülden gelen bir tekerleme

Yüreðe pelesenk olan

Ve indinde en makbul girizgâh,

Henüz varamadýðým o menzilde

Tevekkülü en derinde mabet bildiðim.

Tümden gelen bir hezeyan,

O revnak maðlubiyetin isyaný kadar da derbeder

Bir tükeniþ yine yüreðin meylettiði

Ve en vakur dokunuþ,

Yürek kanasa da,

Silah bildiði en ýlýmlý kelime:

Adý dillerden düþmeyen ne çok varlýk

Hele ki tevafuk bildiðim bir gölgeden medet umduðum

En anlamlý niyaz,

Dilin döndüðünden de öte

Eþleþirken yüreðin iniltisinde

Gök kubbede aradýðým

Belli belirsiz bir hüzün nakþetse de günbegün.