Anlamsýzlýðýn kýyýsýnda ceberut ve rahvan kimlikler:

Alabildiðine yoksun ve takatsiz,

Dip sancýsý eþkâlini yitirmiþ gümbürtülü ve heyula coþkular.

Kýrýk bir haznenin tefekkürü iken sakýncalý üç beþ imge,

Çala-kalem o naif dokunuþu belli ki tezahürü yetisizliði

Metruk varsýllarda hüküm süren kayýp dirayeti iken,

Alabildiðine kayýp ve ucu yanýk bir mektup:

Dokunuþu hakkaniyet dolu, rahmeti gök kubbenin

Süzülürken oluk oluk gözlerimden.

An’ý kayýp bir varlýk,

Sonu bilindik bir hikâye kadar devingen iken

Mahrem tanýmsýzlýðýnda heyecan yüklü

Soluk pervasýzlýðým,

Haybeden çalan bir þarký dermansýzlýðýnda

Kýrýlgan o tekerleme dolanmýþ dilime:

Saðým, solum sobe, dediðime aldýrma sen ey, aþk

Patavatsýzlýðý iken yürekteki tekmil sancý,

Hanidir yüz sürdüðüm düþ baz kanmazlýðý evrenin,

Soyut bir tecelli belli ki o revnak dokunuþu

Hele ki konuþlandýðým gök kubbe iken,

Aþka nazire eden bir sevda yeli baþýmda esen,

Baþý kayýp bil ki bu hikâye

Ve duraksadýðým ara duraðýn sona hacizli yok oluþu.

Bilfiil sorgulandýðým hanesiz aþklarýn

Melez çocuðu iken

Soluklandýðým gece yarýsý

Hele ki aniden bastýran saðanak nasýl da o rahvan kimliðiyle

Nazire edercesine kýrptýðým yýldýzlara,

Bil ki tefekkürünü soluduðum iç sesi

Anlamsýz varlýðýmýn gömülü yalnýzlýðýný tetikleyen

Asýlsýz bir saðduyu kimine göre,

Bir kez kaybolmuþken merkezini teðet geçtiðim

O izafi yoksunluðumun tekil mizacý kadar yeknesak bir miras

Ardýnda býraktýðýn:

Bir düþ karesinden ibaretim alabildiðine vakur

Ve istikrarlý bir yok oluþun tecellisi.

Ritmik bir sessizlik iken hâsýl olan,

Niyeti bozuk aþkýn ta ezelden:

Kayýp bir sarnýcýn öbek öbek dipsizliðinde

Gölgesinden muzdarip bir yanký,

Duyduðum en derinden:

Hanidir okþarken baþýmý melekler,

Anne sýcaklýðýnda baþýmý yasladýðým her bir imge:

Saf kan bir aþkýn teyakkuzunda saklý tüm yok oluþ,

Doðmaksa düþen rahmeti göðün derininden,

Defalarca ölebilirim yeniden.