“Ay’da koşan sırtı terli

Atlar gibiyiz.”

 

 

 

-Bekliyorum seni;

 

Bozuk sinyalizasyonda

Kırmızı ışığa denk gelmiş gibi

Koca bir direğin

Sevimsiz gölgesine saatlerce bakarak

Ve zamanın kapısında uyuyan

Sarhoş bir köpek gibi.

 

-Bir kart atacağım sana;

 

Tüm Postane camları kırık,

İçeri giren ayak seslerim kısık,

Dilim toprağını bölen

Çok tehlikeli bir fay hattı gibi.

Acil serviste kuruyup kalmış bir kan gibi susuyorum sana

 

-Affet beni sevgilim;

 

Sebebi kırık bir sandalye gibi

Sebebi rıhtları uyumsuz bir merdiven gibi

Belirsizliğimin sebebi gibi gözlerin

 

-Sonra;

 

Uzun uzun düşünüyorum

Temmuz kadar uzun olmalı

Ya’da yalnız gidilen yollar kadar uzun

Tren rayları kadar uzun…

Bu yüzden uyunmuyor geceleri

Karanlığında geziniyorum

Yarasalar doluyor mağarama

Sallanıyorum yerçekimsiz…

 

- Toprak altında kalmış bir kent gibiyiz sevgilim;

 

Ne zaman ki
Birbirimiz olmadan,

Birbirimizleyken yaptığımız şeyleri

Yapmaya kalksak,

 

Yeniden yürümeye çalışan bir kötürüm gibi

Ormanını arayan sağır bir sırtlan gibi

Sığa vurmuş iki balık gibiyiz.

( Bir Cenaze Operasının Son Bölümü başlıklı yazı ÇİLER GÖKSEL tarafından 16.07.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.