Kurdun uluduğunu duydum…

 

Sürttüğüm yollarda,

Dökmüştüm kalbimdeki kelimeleri.

 

Geri dönmek istediğimde

Hepsi silinmişti.

 

- Boş bir defter

Olabilmekmiş aşk

 

Dediğini hatırladım.

 

İtalik bir iç kanamaydı geçirdiğim.

Yanımda olamayışına

Şahit yazıldım.

 

Kurt yavruluyordu o sırada,

Sana yazdığım mektuplar

Dişlerinin arasında paramparçaydı.

 

Yoldan çıktım,

Yuvarlandım defalarca.

Gökyüzünü her gördüğümde

Bir kez daha öptün beni.

Yüzüme ılıkça düşen terini  

Yılın ilk yağmuru sandım.

 

Hayatımı ağrılı ve kanayarak

Düşürdüğümü o zaman anladım.

 

Öğlen ikiydi.

Gökyüzünün  mavi olmadığını

Sana söyleyemedim.

 

Üşüyen ayaklarımın

Ayaklarına dokunamayacak kadar

Uzakta kalışına

İçerledim.

 

Kurt yanıma yaklaştı.

Yavrularını emzirirken

Gözlerimin içine baktı,

 

Ağladığını gördüm.

 

Fişi çekilmiş

Bir akvaryum kadar

Tehlikesiz ve yalnızdım.

 

Kurdun nefesini boynumda hissettim.

 

İç organlarım nakledilmeyi bekliyordu.

 

Boynumdan sızan sıcaklık

Karnımda soğuyordu.

 

Ruhumun  tüm bunları

İzlemesine

Müsaade ettim.

 

Ağustos - Eylül / 2013  

( İtalik Bir İç Kanama başlıklı yazı ÇİLER GÖKSEL tarafından 19.09.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.