Kansermiş çocuk!

Ailesi sarıp sarmalamış…

Aile mi?

Çocuk şaşkın bir parça,

Hüzün kaybolmuş o yoğun sıcağın içinde…

“Ben kanserdim” diyor dudakları

Ama yüzü, gözleri bambaşka şeyler…

 

 

 

Bir gazeteden yeni bir öğreti sunuyor bize gözleri,

“Aile önemli, siz çoktan unutmuş olsanız da” diyor.

İngilizler soğuk insanlardır…

Bütün bir yıl grimsi bir tül perde gerilir durur

Sokaklara ve yüzlere.

Bulutlar göğün mavisine musallat olmakla kalmaz,

Yere de inerler sık sık…

İnsanların ruhlarına yerleşirler,

Güneşini kaybettirirler gözlerin.

 

 

 

İşte o ülkede bir çocuk

“Kanserdim ben!” diyor…

“Ama birden bir mucize oldu ve bu illeti yendim.”

Haberde öyle söylüyor

“Bir mucize bu!..”

 

 

 

İngiliz aile sarıp sarmalamış çocuklarını…

Anne, baba, kardeş çember olmuş çevresinde,

Yüzlerinde gökteki bulutlara inat bir güneş,

Sanki bir Akdeniz ülkesinin sıcağı var gözlerinde…

Evet bir mucize olmuş, hiç şüphe yok buna!

Kanseri yenmiş çocuk,

İngiltere’ye güneş gelmiş.

 

( İngiltereye Güneş Gelmiş başlıklı yazı mavilikler tarafından 2/24/2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.