Dünyanın Tuzunda Kırklandı Ciğerim
Dudak arası bir fısıltıyla
tek hecelik bir seslenişle müjdelenmiş im
‘’kız’’
deyip döndüler geri
sonra dediler kış
vurdular dizlerine vış vış
niye olmamış bunların eri
ben kara kışta doğmuşum
gözlerimin nemi, buğusu, korkutmasın seni
üzerime yağan her kar tanesini nefesimde sıkıp boğ muşum
kalemin kurşunuyla vurulurum
sen sıyrılırsın benden
hayat eğriti durur kesilir soluk
bin ahla
acılar akar kızıl şiirlere oluk oluk
kaç delikli süzgeçten su geçirildi
kaç tas biriktirildi
kırkım çıksın diye kaç taş atıldı içine
böyle ruhum korkuyla irkildi
bütün kabuslar bende gömüldü
isimsiz hüzün taşları yüreğimde kimsesiz
bilmiyorum, hangi duygum sağ hangisi öldü
ömrüm tükendi bitti
meğer acılara doğmuşum
gönül soframda kara bulutlar hiç çekilmedi gitti
Çiğdem Çimen
(
Dünyanın Tuzunda Kırklandı Ciğerim başlıklı yazı
Çiğdem Çimen tarafından
24.02.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.