En kötüsü de ne biliyor musun

Hiç çalmayacak olması kapının

Çocuklar bile çalıp kaçmayacak zili

Kapıda bile konuşmayan yüzümü görüyor herkes

Onunla bile kaçırabiliyorum gelip geçenleri önümden

 

 

Bazen aradan çekiyorum kapıyı

Belki yeniden denerler diye dokunmayı suskun yüzüme

Ben bile umutlanıyorum hatta

Belki dirençli çıkar biri

Ben sustukça tükenmez nefesi

Orda durmaya devam eder

 

 

Ama hayır, olmuyor bir türlü

Bakışların bir değmesi yetiyor da artıyor

O kayalık bölgeyi fark etmelerine yüzümde

“Nafile” demelerine yetiyor

“Tırmanıp en tepelere de çıksak

Bu yüz bizimle konuşmayacak

Kalbi susmuşların yüzlerinden çünkü

Sadece diliyle konuşanların

Bir anda dikiveren önüne kocaman bir kapıyı

Yanındayken ıssızlığıyla yapayalnız bırakan seni”

( Kocaman Bir Kapı başlıklı yazı mavilikler tarafından 1.09.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu