Babalar Ve Kızları
Kucağımda
bezbebekler
Koşarken kollarına,
O uzun tebessümünle sarardın beni.
…………. nim derdin
Koklardın..
Sonrası yalnızlık.
Hep dudağında
Tonunu hafızamda tutamadığım
Bir ıslık,
……….. nim ağlama sen derdin
Oysa gözlerin hep nemliydi senin.
Ah babam
Biliyorum bu nem
Gençliğinin çürüdüğü duvarların,
Olmak isteyip olamadıklarının
Olup da sevemediklerinin sancısı.
Sen olma ………….nim derdin
Ne olmamam gerektiğini
Demezdin hiç.
Anlamazdım o zamanlar seni,
Her gece bana bir masal anlat isterdim.
Mesela kalemiyle yolculuk edip
Prensesini kurtaran şövalyeyi
Ne güzel dinlerdim senden.
Sonra masal bitince
Kalbine koyardım bazen elimi,
Yorgundun sen baba
Bunu çok geç anladım.
Bir gün eve geldiğimde
Balkondan kahkaha seslerini duydum.
Sonra seni görünce kalakaldım.
Yazdığın her şeyi yakıyordun.
Hiç tanımadığım kadın isimlerini söyleyerek
Tutuşuyordu her şiir.
Bazılarını sigaranla deldin özenle.
Bu nasıl bir hesaplaşma
Senin içinde ki adam kimdi?
Kimdin sen baba ,
Hangi ruhun sapkınıydın?
Masallardaki şövalye
Kalemini kırdı …… nim dedin.
Kurtaramadığı her prenses O na
Neden diye sordu çünkü.
Benimse onlara verecek cevabım olmadı hiç.
..... nim.
Bir gün sana beni sorarlarsa,
Hepinizi yaktı der misin?
30.04.2011 Muğla
(
Babalar Ve Kızları başlıklı yazı
ÇİLER GÖKSEL tarafından
28.04.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
