Aniden gelirler.
Büyük ihtimalle
Poyrazdır o gün.
Anlarsın
Serttir hava.
Ruhun da sertleşir
Çelik gibi gerilir.
Çatlar beynin
Ellerinin arasında.
Ellerinde kaç şiir
Birikmiştir onların ?
Bilmediğin
Ne çok sırları vardır,
Ve asla yalan söylemezler.
Güvendiğin
Ama soramadığın
Kadınlardır onlar,
Bilirsin.
Gelme diyemeyeceğin
Dur diyemeyeceğin
O’nun dediklerinin üstünden
Tekrar geçemeyeceğin,
Seçemediğin
Seçildiğin,
Ve gözlerinde
Aniden güneşe denk gelen kumların
Parıldamasını gördüğünde
Ruhları duvara döner onların.
Karşı koyamazsın,
Ruhunu ruhuna dayarsın
Ve bunu sadece
Nefesler bilir.
Ve onlarda
Ne kadar kaldığını bilemezsin.
Belki de uyumuşsundur
O’nun uykusuzluğunda.
Ellerin O’nun dudaklarında
Sus demişsindir.
Bildiklerimi değil
Bilmediklerimi anlat demişsindir.
Ruhu çıplak mıydı karşında
Soyunmuş muydu sesini ,
Gözlerine baktığında
Genzin yanmış mıydı ?
Hava soğuktu , poyrazdı .
O’nun açtığı pencereden
Ilık esmiş miydi hava?
Elleri soğuktu
Biliyordun.
O an ruhundaki
Boynundaki kelebek kadar parlaktı.
Zemin kaygandı,akıyordu.
Yarattığı dalganın
Boyunu ve genliğini ölçmek
İmkansızdı.
Kendinden ilk kurtarılacakları düşündün
Düşündün
Düşündün.
Sonra bir sigara daha yaktın.
Derin bir nefes çektin.
Hepsi poyrazın suçu dedin.
23.04.2013 İstanbul.