Aniden gelirler.

Büyük ihtimalle

Poyrazdır o gün.

Anlarsın

Serttir hava.

Ruhun da sertleşir

Çelik gibi gerilir.

Çatlar beynin

Ellerinin arasında.

 

Ellerinde kaç şiir

Birikmiştir onların ?

Bilmediğin

Ne çok sırları vardır,

Ve asla yalan söylemezler.

Güvendiğin

Ama soramadığın

Kadınlardır onlar,

Bilirsin.

 

Gelme diyemeyeceğin

Dur diyemeyeceğin

O’nun dediklerinin üstünden

Tekrar geçemeyeceğin,

Seçemediğin

Seçildiğin,

Ve gözlerinde

Aniden güneşe denk gelen kumların

Parıldamasını gördüğünde

Ruhları duvara döner onların.

Karşı koyamazsın,

Ruhunu ruhuna dayarsın

Ve bunu sadece

Nefesler bilir.

 

Ve onlarda

Ne kadar kaldığını bilemezsin.

Belki de uyumuşsundur

O’nun uykusuzluğunda.

Ellerin O’nun dudaklarında

Sus demişsindir.

Bildiklerimi değil

Bilmediklerimi anlat demişsindir.

 

Ruhu çıplak mıydı karşında

Soyunmuş muydu sesini ,

Gözlerine baktığında

Genzin yanmış mıydı ?

Hava soğuktu ,  poyrazdı .

O’nun açtığı pencereden

Ilık esmiş miydi hava?

Elleri soğuktu

Biliyordun.

O an ruhundaki

Boynundaki kelebek kadar parlaktı.

 

Zemin kaygandı,akıyordu.

Yarattığı dalganın

Boyunu ve genliğini ölçmek

İmkansızdı.

Kendinden ilk kurtarılacakları düşündün

Düşündün

Düşündün.

Sonra bir sigara daha yaktın.

Derin bir nefes çektin.

 

Hepsi poyrazın suçu dedin.

 

23.04.2013 İstanbul.

( Ruhu Yaralı Kadınlar başlıklı yazı ÇİLER GÖKSEL tarafından 24.04.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.