Online Üye
Online Ziyaretçi
BİRBİRİMİZE AÇIKLAMAK ZORUNDA OLMADIĞIMIZ ŞEYLER -1-
Yolların
neden bu kadar uzak , dönüşlerinde
imkansız oluşunu
Ağlamakla,
dokunsalar ağlayacak olmak arasındaki
keskin çizgiyi
Acıktım
sanırken , midemdeki taşın kim olduğunu
Ve
sadece belki de sen tut istediğim için ellerim olduğunu
Mutluluklarını
kıskanırım diye , kuşlara yuva yapacak yer bırakmayışımı balkonda
Sonra
üzülüp dengesizce, yine gelsinler diye yem serpişimi balkona
Yine
de kıskanışımı
Sonra
kendimden korkmamı , gemileri görünce
Onları
da kıskanışımı , gidemediğim için
Ağlamayı
unutuşumu , gülmeyi daha önceden
unutuşumu
Anlatamayışımı
, anlamanı istemediğim için biraz da
Biraz
daha yakın düşlememi
İz
düşümümün çakışmasını umutsuzlukla
Sırtımı
dönüp balkona
Geri
geri yürümek isteyişimi
Sonra
da suçu kuşlara atıp , onlar itti beni demeyi
Düşünmenin
izafi delirtişini
Alerjilerim
yüzünden aslında ilkbaharı sevmeyişimi
Suçu
çiçeklere atıp eve sinişimi
Yemek
yaparken gözyaşlarımı döktüğü için,
Soğana
hayran kalışımı
Sen
de olamayışımı kabullendiğimi
Sana
diyemediğimi
Sen
de olmayışımı kabullendiğimi
Kendime
de diyemediğimi
“Özledim”
diyemediğim için kağıtlara yazıp
Uçak
yapıp uçurup ,betona çakılışını izlememi
Her
gün aynı saatte aynı pencereden
Neden
hep aynı yöne bakışımı
Bacadan
çıkan dumanın denklemini yazamayışımın
Enteresan
bir şekilde imkansız oluşunu
İmkansızlığın
yine gelip seni buluşunu
Benim
ona tutunuşumu , elimden kayıp gidişini
İzlerken
duyduğum acıyı…
Sen
bilme istedim.
03.04.2013
Tekirdağ