Yüzünde zamanın eskizleri
Keskinleşmemişken daha...

Daha vardı,
Öyle sanıyorduk.
Biraz daha sızmak istiyorduk hayatlarımıza,
Sızmak ve kalmak
Umursamamak, şişenin alkolü umursamaması gibi,
Kalmak sorgulanmadan
Ve sorgulamadan iç sesimizi.

Zaman kısalıyordu oysa,
Yüzünde zamanın eskizleri
Kesin hatlarıyla koyulaşıyordu.

Kalemin gibi,
Dolmaya başlıyordu kalbin başkalarıyla.
Ne acıydı bu sözcük,

Başkaları...

Kısacası
Benim dışımdakilerdi açılımı...

Benim olmadığım yer ve zaman.

Belki bir gün
Kara kalem çizdiğin bir yüzüm
Çıkar cebinden.

Gözlerime dokunup ağladığın
Bir öğleden sonraya,
Gözyaşlarınla eksik kalmış
İmzanı atar mısın?

23.11.2011 Tekirdağ

( Zamanın Eskizleri başlıklı yazı ÇİLER GÖKSEL tarafından 1.04.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.