Cümle cihan senin olsa ne fayda;
Be hey gülüm, dünya fâni, ölüm var!..
Mahlûkatýn cümlesinde tek payda;
Anla artýk, anla yâni, ölüm var
….. Unutma ki dünya fâni, ölüm var!..

Dünya hayal, ölüm gerçek, bilesin
Gaflet sarmýþ, sen ki ondan gülesin
Bilir misin nasýl, nerde ölesin?
Diyorum ki dostum hani, ölüm var,
….. Unutma ki dünya fâni, ölüm var!..

Söyle hani nerde atan, ecdadýn?
Ölüm alýr candan lezzetin, tadýn
Unutulur!.. Belki duyulmaz adýn;
Alýr elbet candan caný, ölüm var,
….. Unutma ki dünya fâni, ölüm var!..

Sýra sana gelip vaden dolunca,
O gül yüzün, gülmez olup solunca,
Melek-ül mevt misafirin olunca;
Bre nefsim!.. Dinle beni, ölüm var,
….. Unutma ki dünya fâni, ölüm var!..

Kimler geldi, kimler geçti, bir düþün
Bir gidersen artýk olmaz dönüþün
Hüsn-ü hatim ile olsun ölüþün;
Bir yerlerde bekler seni, ölüm var,
….. Unutma ki dünya fâni, ölüm var!..

Dostu dosta kavuþturan yol, ölüm
Son nefeste iman varsa bal ölüm
Ýsteyene nasihattir gül ölüm;
Bir çok zevke olur mâni, ölüm var,
….. Unutma ki dünya fâni, ölüm var!..

Kul Mahmud’um; ölüm gerçek, ölüm hak
Vade dolar, ölüm gelir muhakkak
Nice candan sevdiklerin gitti bak;
Rahmet olsun… Gâni gâni, ölüm var,
….. Unutma ki dünya fâni, ölüm var!..

Kadir Çetin 27.06.08 Nazilli