Gün gelir, başım alıp gidersem bu diyardan
Ana, baba, kardeşler… Can dostlardan ve yâr’dan

Unutun gitsin artık, saymayın beni vardan

 Aramayın, sormayın nasıldır, nerde diye…

 

Farz edin dünyanıza girmedi böyle biri

Ya da şöyle düşünün; ölüyüm, değil diri

Boşuna beklemeyin dönecek diye geri
Meçhule yelken açmış, uzak bir yerde diye…



Bırakıp gitti diye ne oturup ağlayın
İstemem ne üzülün, ne karalar bağlayın

Ne de ağıtlar yakıp, yürekleri dağlayın

Uzaklarda sır olmuş, düşmüşüm derde diye…

 

Basarken sırra kadem, demedim “âlem ne der!”

Siz de rıza gösterin, böyleymiş deyip kader

Dua edin, bilin ki; “eden kendine eder”

Hatta gülün, sevinin; “hayır var şerde” diye…

 

Yedi iklim, dört bucak meltem misali esip

Gurbetlerde dolanıp, böyleymiş deyip nasip

Ben de aramam sizi sineme taşlar basıp

Dönüp bakmam ardıma, yiğitlik serde diye…



Ömür geçti mum gibi, artık eridim, bittim

Hakkınız varsa bende, helal edin… Ben ettim

Meftun’um; hoşça kalın!.. Artık dostlar ben gittim
Oynadığım oyunda kapansın perde diye...

Kadir Çetin/T.Reis/87

Düzenleme:13/11/2012-İzmir

( Gidiş başlıklı yazı meftun tarafından 24.12.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.