Online Üye
Online Ziyaretçi
AT İDRARINDAKİ SİVRİSİNEK
Eski zaman yılları, herkesin hayvanı var;
At, eşek, deve, katır, gerisi sığır, davar…
Hayvanlar idrar yapar, göl oluşur sonradan
Bir gün bir sivrisinek uçuyorken oradan,
Bir saman çöpü görür idrarın ortasında
Hafifte rüzgâr eser, yüzermiş rotasında.
Bu bizim sivrisinek uçup, konmuş o çöpe
Sonra neler mi demiş; bizlere olsun küpe;
“ – Derya, derya denilen, burası olsa gerek;
Gemi, gemi denense, bindiğim ahşap direk,
E!.. Kaptan-ı derya’da, ben olurum o halde!”
Öyle böbürlenmiş ki, durum iş bu minvalde…
İdrarı derya sanmış, samanıysa bir gemi,
Sivrisinek kendince, böyle görmüş görkemi…
Gemi saman, göl idrar!.. Sen birde tavır takın,
Kaptan-ı derya olmuş, sivrisineğe bakın!..
…
İşte dostlar çoğumuz, bu sineğe benzeriz,
At idrarı üstünde, saman ile gezeriz.
Kendimizi idrarda, kaptan-ı derya sanır,
Böbürlenip sevinen, elbetteki aldanır.
Bu kıssadan hisse şu; kibir önemli husus
Kibirli olmak ancak, Hakkın zatına mahsus.
Evet… Haddini bilmek biz kullara yakışan
Cezasını görecek elbet hududu aşan…
Kadir Çetin 11.11.08 Nazilli
anonim