Buda benim başımdan geçen canlı bir hikâyem. 8.Şubat.2012 Kepirtepe İlköğretmen okulu mezunlarının, her ayın ikinci çarşamba günü, Beyoğlu Öğretmen Evinde sıra ile dört arkadaşın sponsörlüğünü yaptığı öğlen yemeğine eşimle beraber katıldık. Elli kadar arkadaşımla görüşüp hasret giderdik, yemeğimizi yiyip, çaylarımızı içtikten sonra vedalaşıp ayrıldık. Arabamıza binip, Güngören'deki evimize döndük. Eşim Metro Gros market Güngören şübesinden biraz alış veriş yapalım dedi. Zaten yolumuzun üzerinde olduğu için markate girdik alış veriş yaptık. Evimize geldik. Üstümü değiştirdim, ceplerimdekileri günlük giyisilerime aktarırken, para cüzdanımın içinde, Hüviyet cüzdanımın olmadığını fark ettim. Sağa sola baktım hiç bir yerde bulamadım. Tepemden sanki sıcak su dökülmüşe döndüm. Hemen metro markete gittim. Alış veriş yaptığım faturamı da göstererek, bu vezdede ödeme yaptım. Kredi kartımı çıkarırken acaba kimliğimi buradamı düşürdüm dedim. Hemen bir görevli ilgilendi, etrafı aradık, diğer birimlere telofonla Raif Aydın'a ait kimlik bulunup bulunmadığını sordurdu. Hiç bir yerden olumlu cevap gelmedi. Hemen Güngören Emniyet Müdürlüğüne gittim. Ben kimliğimi kaybettim, kayıp tutanağı istiyorum dedim. O işler polisten alındı, bizimle alâkası kalmadı. Sen mahalle muhtarından kayıp ilmuhaberi alıp maliye ye 67.5 tl. ceza yatıracak, nüfus memurluğundan gidip yenisini çıkartacaksın dediler. Tam o sırada cep telefonum çaldı, evden eşim arıyordu. Raif gözün aydın kimliğini salondaki masanın altında buldum dedi. Sağ ol Allah razı olsun dedim. Okadar sevindim ki, sanki dünyalar benim oldu. Hani bir halk deyimi vardır. " Allah sevdiği kuluna eşeğini kaybettirip, bulunduğunda sevindirirmiş" Benin de sevinçten dizlerimin bağı çözüldü. Oradaki memurlara bir zahmet, beni falanca adresteki evime bırakırmısınız dedim. Zaten ekip otomuz o tarafa gitmek üzere hemen bin götürsünler dediler. Sağ olsunlar beni evime kadar getirip bıraktılar.
                                                       RAİF AYDIN.
                                 Rumeli'de 1942 yılında, Niğbolu'da doğmuş,
                                 Ailesiyle birlikte, 1951 de Türkiye'li olmuş.
                                 İnişli çıkışlı, bir çocukluk dönemi geçirmiş,
                                 Fedakârlık gösterip, kutsal öğretmenliği seçmiş.
 
                                 Arkadaşları arasında, başarı ile sivrilmiş,
                                 Yurdun birçok yerlerini, görev icabı gezmiş.
                                 Daima hep doğruyu izleyen, bir yolu seçmiş,
                                 Ilımlı olup, hep yoksullardan yana geçmiş,
                                 Ne geldiyse başına, doğruluğundan gelmiş.
( Buda Benim Hikayem. başlıklı yazı HACI tarafından 9.02.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.