Uzak Şehirde Ki Kadın
Ben ağlayan şehirler bilirim
Gözyaşlarını şarktan garptan gelen
Tren düdüklerinin sildiği
Anlatılan hikayeleri
Bulutların altındaki karıncaların bile bildiği
Aynı insan yüreği gibi
Kolu kanadı kırık şehirler bilirim
Öyleyse ya içinizdeki zehiri kusun
Ya da dinleyin Gürsel' in bu yorgun mısralarını
Susun
Susun da bu şehri
Aynı ağır tok cümleler gibi hep beraber dinleyelim
Bir asi ırmak gibi yatağına akan insanları
Kaderlerinin altında acı acı hayat melodisini çalanları
Ürkmeden korkmadan dinleyelim
Dinledikçe göreceksin
Işıksız perdesiz yüzleri
O yüzleri tamamlayan kan çanağı gözleri
Göreceksin
İşte o zaman bu hasret duvarının
Son tuğlasını içinin bir yerlerinde
Ağlayarak şiirlerdeki gibi
Mısralarla öreceksin
Şimdi
Kiremitlerinin bulutlara el salladığı o uzak
Şehirde bir kadın var
O kadın ki
Yüreğini yüreğime bağlamak yasak
Sen
Evet sen
Sana bu şiirlerim
İşte o nedenledir sana bir ömür gülmek yasak
Unutma
Bu bize hayatın açtığı kara bir kahve falı
Biz bu yasak aşkın iki ayrı coğrafyada ki
İki kırık dalı
Biz
Ezası hasret kokan kibritleri yakmadık
Hatır gönül dersen sevdiceğim
Emin ol ki yıkmadık
Sana bu son arzumdur
Uzaklara geriye dönüp bakmadan
Yüreğin bu yasak aşkı bir ömür saklasın
Beni her andığında
Bırak o sol yanın Gürsel diye sızlasın….
Gürsel CENGİZ
(
Uzak Şehirde Ki Kadın başlıklı yazı
GürselCengiz tarafından
26.09.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
