Bir insan hayal edin
Gençlik yılları boşa geçmiş
Askerlik gelip çatmış
Hüseyin ağanın cebinde
Oğluna verecek parası yok
Hiç üstelemedim bile
Adamcağız ne yapsın
Babasının öğüdünü yerine getirmek adına
İki evlilik yapmış
Sağ olarak toplam on yedi çocuk
Bereket ben ilk onbire giriyorum
 
Neyse konuyu saptırmayalım
Bilecik Söğüt acemi birliğim
Jandarma Ulaştırma
Dört ay boyunca
Aldığımız eğitimlerde
Silah atışında Alay birincisi oldum
Askerlik bu ya
Bu silah bilgisinden
Bir ton dayak yedim
 
Şoförlük hususunda da bütün imtihanlarda
Bölükte birinciyim
Çok tuhafıma giden bir durum vardı
Bölükte sanki okuma yazma bilmeyenleri toplamışlardı
Bilmenin de işe yaramadığını
Askerlik öğretti bize
 
Dağıtıma yakın en son direksiyon imtihanı
Kullandığım araç komutanı
Eskişehirli Çavuş arkadaş
Hastalan revire kaldırmışlar
Hakkını helal eder inşallah
Onun bir tokadını dahi yemedim
 
İmtihan günü geldi çattı
Heyet ileride bekliyor
Sırayla araçlar heyetin önünden geçiyor
Sıra bana geldi
Kendinden çok emin ve rahat bir şekilde
Araca bindim
Çalıştırıp haraket ettim
Araç komutanı sağ yanak üzerine
Bir yumruk patlattı
Ardından
Asker ben emir vermeden neden aracı çalıştırdın
Eyvah aldık başımıza belayı
Aracı durdurdum
Yeni baştan emir komutayla
Haraket halinde iken
Yavaş git lan der demez bir yumruk daha
Benim şarteller attı
Nasıl olsa ben gittim
Daha süratli bir şekilde
Heyetin önünden geçtim
Biraz uzaklaştıktan sonra
Aracın içinde çavuşa girdim
Tokat nasıl atılırmış
Yermisin yemezmisin
Araçtan aşağıya atladı
Ben de peşinden
Bölük komutanı hemen geldi
Var gücüyle
Çavuş-Asker siz ne yaptınız böyle
Ben de ses seda yok
Anlat bakalım çavuş
Çavuşta da ses yok
Döndü bana
Sen benim en güvendiğim askerdin
Seninle gurur duyuyordum
Bir çuval inciri berbat ettin
Sen anlat bakalım 
Ne varsa olan biteni anlattım
Peşine de yine suçu kabul ettim
Çünkü ben askerdim
Tabii ardından ikimizde
Güzel bir dayağı hakettik
Olan yine bana oldu
Bölükte herkes ehliyetini aldı
Bana da Hatay Yayladağ sınır karakolları kaldı
Anlayacağınız sürgün olmuştum
 
Hakikaten bu askerliğe akıl sır erdiremedim
On dört ay boyunca
Dokuz karakol gördüm
İşimiz gücümüz sınırda
Pusuda nöbet tutmak
Bu on dört ayı anlatmak bile
Benim için başlı başına
Bir destan gibiydi
Demek ki destanı asker yazıyordu
Seksen darbesinde olduğu gibi
 
Askerlik bitti
Acaba biz adam mı olduk
Köye geldim
Köyün havası değişik
İnsanlar bir alem
Sanki dünyam altüst oldu
Hiç bir saniyeden tat alamıyordum
Ağzımı bıçak açmıyordu
Önüne gelen yalnızca nasihat
Ne yapmam gerektiğini anlatıyordu
Kimse sen ne yapmak istiyorsun
Diye sormuyordu
Babamın evinde
Sanki misafir olarak kalıyordum
 
Bir insan hayal edin
Umutlarını hiç yaşamayan
Hayatı hep başkalarının elinde olan
Serseri bir rüzgarın önüne kapılmış
Rast gele sağa sola çarpan
 
25.09.2010
 
Devamı gelecek yazıda
 
 
 
 
( 301- Bir İnsan Hayal Edin-3 başlıklı yazı Necmi Yaprak tarafından 26.09.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.