Kalp Atarken Yazmak Ve Filistin’e Varamamak!


Kalp Atarken Yazmak ve Filistin’e Varamamak!

 

Kalp atarken yazmak, karşındakinin kalbinin olmadığını bilerek merhametle yaklaşmak ne kadar zor! Yazarken, bu duyguları hissederken, hissettiremediğimiz için üzgün olmak yerine, gözlerimden birkaç damla akıtarak, anlayacak olanlara yazıyorum.

Filistin'de yıllarca kan dökerek masum insanları gözünü kırpmadan, kadın çocuk demeden bir köpek gibi boğazlayarak, öldürmeyi seçenler ve onların yandaşı Amerika ve diğer şereften yoksun olanlara, bu şerefsizliğini bildirecek bir yiğit Rabbim izni ile çıkar diye beklerken, binlerce masum çocuk kadın, erkek bombalar altında canını Hak Rahmana teslim ederken, bizlerin sadece kınama ve telin ederek buna sessiz kalmamızın hesabını Rabbime nasıl vereceğimizi de kara kara, ıstırap içinde düşünmekteyim!

İnsanlık hala İsrail’in yaptığı zulme sesiz kalırken,  bizler ''Müslüman’ım'' derken, iman etmenin gereğini yapmadan, sessiz kalmamızı anlamış değilim ve buna ben de dahilim. Sadece sizler gibi yüreğimi yanıyor, sancılar içinde gözyaşı dökebiliyorum sadece!

 

Karşımızda aç itler, gözümüzün içine baka baka Filistin'e bombalar yağdırırken, içimizden bir tane kurt ya da aslan çıkarak onları parçalamasını beklemek, kokuşmuş beyinlerinin içine bomba yerleştirerek parçalamasını beklerken, bu ıstırap dolu beklemek, sancılar içinde kıvranmak çok zor!

Rabbimden bitmeyen umudun ve sabrın gölgesinde anlatmak inanın ki çok zor!

 

70 Yıla yakın İsrail şerefsizi, yandaşlarının desteği ile Filistin'deki kardeşlerimizi vuruyor ve hiç kimse çıkıp da buna “Teröristsin” diyemedi ve hala da diyemiyor, Peki biz iman eden Müslümanlar olarak, dünyada bir avuç, şereften yoksun olan bu şerefsizlere haddini neden hala bildirmeden seyirci kalıyoruz?

 

Buna seyirci kalmak, kınamak, telin etmek Müslümana yakışmaz, çünkü karşımızda masumları öldüren şerefsizler ordusu varken, sadece üstlerine yürümek düşerken hala neyi bekliyoruz ki?

Her zaman Rabbim ebabil kuşunu göndermez. Bizler de ebabil kuşu olup başlarına ateşi yağdırabiliriz.

''Biz buradayız.'' desek de, ne buradayız ne oradayız. Sadece seyirciyiz, elleri kolları fikri zincirlenmiş...

Yazıktır, günahtır.  Artık yeter! Yok mu üstlerine yürüyecek bir Selahattin Eyyubî? 

Allah aşkına, az Müslüman olduğumuzun bilincine, şuuruna varalım da öyle hareket edelim. Ölümleri normal ve  sıradan  bir  olay  gibi görerek, bombalamaları vak'a-i adiyeden sayarak sessiz  ve  duyarsız  kalmak  nereye  kadar? 

Filistin yerle bir edildi zaten, kalan bir avuç  da yok edilecek.

Rabbim sen yetişesin biz bittik. Sen her şeye yetensin, vesselam.

Mehmet Aluç


( Kalp Atarken Yazmak Ve Filistin’e Varamamak! başlıklı yazı kul mehmet tarafından 11.10.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.