Teori Gerçeklere Uymuyorsa Gerçekleri Teoriye Uymasýný Saðlamak!

Gösteriþ Tüketimi

“Kendisini baþkalarýna zengin gösterme amacýna yönelik tüketime gösteriþ tüketimi deniyor. Ýlk kez Thorstein Veblen tarafýndan kullanýlmýþtýr. Veblen’e göre, zengin sýnýflarýn pahalý eðlenceleri, kat gezileri, balo düzenlemeleri gösteriþ tüketimi amaçlýdýr. Düþük gelir gruplarýnda yer alanlar bile, kendi ölçüleri içinde, çevreyi etkilemek amacýyla pahalý mallar satýn alýr ve kullanýrlar. Sosyal statü kazanmak için gösteriþ tüketiminin geliþme yolundaki ülkelerde geliþmiþ ülkelere göre daha yaygýn olduðunu görüyoruz. Günümüzde geçimini zorlukla karþýlayan kiþilerin bile çok pahalý cep telefonu kullanmalarý gösteriþ tüketiminin en görünür örneðidir. “

Teori gerçeklere uymuyorsa gerçekleri teoriye uymasý saðlanýr, sanki hiç hayat pahalýlýðý yokmuþ gibi dokuz milyara Iphone telefonu almak için, yüzlerce kiþi maðazaya hücum eder üç bin liralýk indirim var diye. Aslýnda þiþirme bir fiyatla fiyatý yükselt, indirim adý altýnda indirim yaptýðýný söyle ve tüm tüketici çýlgýnlarýný harekete geçir, bir yýlda satýlacak malý bir günde sat!  Önce bir teori üret yani hayali bir senaryo düþü kur ve harekete geçir mantýðýyla, hayali bir olayla gerçek olanla baðlantýla ondan sonra insanýn zaaflarýný içine kat, salla gitsin kazan ha kazan… Ýnsanýmýzýn sanki hayat pahalýlýðý yokmuþ gibi hücum etmelerini anlamak çok zor! Bunun izahý nedir ki üç bin lira indirim var diyerek, dokuz bin liralýk telefon alabilir ki? Bin liralýk telefonda ayný görevi yaparken, hayatýmýzýn gerçeklerine uymayaný uydurarak bize dayatanlarýn dayatmasýna nasýl izin veririz ki? Cep telefonu hayatýmýzda olmadýðý dönemi bilirim böylesine bir gerekliliði de hissetmeden çok güzel yaþanýla biliniyordu. Ayný þartlarda yaþayabilmek bizim için önemli iken, aramýza giren engellerin arasýna girerek aramýza engel koymamýza ký.çýndan gülerek bakanlarýn oyununa nasýl geliriz ki anlamýþ deðilim!!!

Bizim aramýza engeller koyarak yaþamýmýzý isteyen düþmanlarýn bunu baþarmasýnýn acýsý sancýsý inanýnýz ki yüreðimi parçalýyor! Kütle çekim yasasýna yani iki cismin birbirine ters oranda ters istikamette çekmesi gibi, arzularýmýz hevesimiz benliðimizin egosu bizi nasýl bu hale getirdi bunu araþtýran ve soran hiç yok, bu kadar tüketim çýlgýnlýðýna bizi esir edenlerin sýrýtarak gülmeleri sinirlerimi bozuyor! Cep telefonu ihtiyaç olabilir lakin bu kadar hayatýmýzý iliþkilerimi hatta evin içinde bizi ayrý odalara hapis ederek yaþamamýza olanak saðlamasý inanýn ki beni çýldýrtýyor!

-Oðlum bana bir bardak su getirimisin?

Aradan geçen on beþ dakikaya raðmen baba hala su beklemektedir oðlundan. Yeniden.

-Kime sesleniyorum oðlum bir bardak su getirimisin.

-Baba þu an hapçi oyunundayým kalkamam, kalkarsam bir caným gidecek vurulacaðým.

-Oðlum vurulursan ne olacak?

-Oyunda puan ve levyelilerim yanacak.

-Yanarsa ne olacak? Oðlum levye takým çantasýnda neden oradan almýyorsun?

-baba ne levyesi yanlýþ söyledim level yani seviye bölümüm.

-Neyin seviyesi?

-Yükselme seviyem!

-Yani her hangi bir üniversiteye girmek, için seviye sýnavýmý yapýyorsun?

-Hayýr, baba dikkatimi daðýtýyorsun zamaným emeðim boþa gidiyor!

-Ne emeði?

-Zamaný harcama emeðim.

-Bak ne güzel söyledin, zamaný boþa harcamak için neden bu kadar çaba sarf ediyorsun ki?

-Baba sen anlamazsýn!

-Neden?

-Çünkü senin zamanýnda yoktu.

-Senin zamanýnda vardý da sana ne kazandýrdý?

-Vakti kendimle yalnýz baþýma dolduruyorum.

-Doldurduðunun elle tutulur bir yaný var mý?

-Þey yok tabide…

-Öyle ise bu karnýný doyuruyor mu?

-Hayýr!

-Seni daha da zengin yapýyor mu?

-Hayýr!

-Ayný evde aramýza mesafeler koyarak, birbirimizi kaybetmemize, iliþkililerimizde iliþkilerimizi yok saymaya götürürken, bizi birbirimizden ayýrmasýnýn anlaþýlýr bir izahý var mý?

-Yok! Baba ne kadar çok soru soruyorsun!

-Ne yani iki soru sorunca kýzýyorsun da, papçi mi hapçi mi oynarken yüzlerce menüde gezinirken bilmem oyun için ayarlar yaparken sýkýlmýyorsun da ben gerçekleri söyleyince mi sýkýlýyorsun kalk o bilgisayarýn baþýndan eþek oðlu eþek, yoksa baþýnda kýrarým. Birde karþýlýklý birbirlerini öldürerek puan kazanarak seviniyorsunuz, insan öldürmenin günah olduðunu bize bildiren dinide yok sayarak insan öldürmeyi nasýlda alýþkanlýk haline getiriyorsunuz bu oyunda yarýnda hayatýnýzda, baksanýza dünyaya savaþtan sömürülmekten zulüm görmekten herkes sýkýntý içinde, buna nasýl bir çözüm bularak düþmanlarla nasýl oyun oynayarak yýkarýz onu bulmamýz gerekirken, karþýlýklý senin zamaný öldürmek için çabalamana artýk dayanamayacaðým, kaldýr o bilgisayarý yoksa kýracaðým. Öldürerek kazanmanýn þerefsizliðini, size þeref diye sunalarýn oyununa nasýl gelirsin? Yýkýl karþýmda seni bir daha bilgisayar baþýnda, boþa vakit geçirirken görürsem parçalarým bilgisayarýný da cep telefonunu da senin kafaný da!(acaba bunu söyleyecek yürek var mýdýr bizde ya da kalmýþ mýdýr?)

Ýþte PUBG’de amansýz bir rekabet ve çok zorlu bir hayatta kalma mücadelesi sizleri bekliyor diye kandýrarak bu oyuna yönlendirenler, bizlerin amaçsýz hayatta kalma mücadelesi olan birlikteliðimizin yýkýlarak tek baþýna bir amaçsýz amaç uðruna yaþarken hayatýn amacýný unutarak yaþamamýzý isteyenlerin oyununa önce cep telefonunu aldýrtarak sonra bu oyunlarý kurarak insaný öldürmenin büyük bir zevk olduðu gerçeðini hissettirerek, hissiz bir insan hatta insan dahi olmayarak insan olmayan bir yaþantý oyununa sevinerek kahkahalar atarak öldürdüðümüz üç beþ insaný öldürmenin sevinci ile naralar arttýrarak kutlayarak, sýnýfsýz bir sýnýfa sokarak bizi canavar haline sokmaya çalýþýyorlar!

Evrensel bir ihtiyaçmýþ gibi, evrensel olmayan zihnin sahibi olan küresel düþmanlarýn bizlerin hislerinde duygu ve hislerini bir anda yok ederek, baþka his ve duygularý bizlere yükleyerek bizi bu kadar nasýl çýlgýn kendinden yaþadýðý hayatýn çýkmazýna giden yolda tek baþýna býrakarak nasýl çýkacaðýný düþünmez hale getirdi ve bunu baþardý inanýn ki hiç anlamýyorum ve þaþkýnlýðýmdan bu durumu ifade edecek sözü dahi bulamýyorum, kifayetsiz halimle bom boþ bakýþýmla ufka bakýyorum!

Ayný evin içinde aile ile anne baba çocuklarýn arasýndaki uzaklýðýn, yalnýzlýðýn uçurumun korkutucu boyutun görünce ürküyorum, acaba benden baþka ürken yok mudur ki böylesine aramýzda boþluklarýn olmasýn isteyen düþmanlarýn bu uygulamasýný hayatýmýza indirerek yaþamayý seçerek kendi hayatýmýzý çoktan b..ktan yoktan yok olmasýna izin veriyoruz ki? Ýnanýnýz ki aramýzdaki boþluk galaksilerin arasýndaki boþluktan daha fazla olmasýnýn hissedilmemesinin gerçeði sanki iletiþimin olmasýnýn kendi hayatýmýzýn aramýzdaki muhabbetten sevgi dolu sözlerden bir arada olmaktan daha gerekliymiþ gibi algýlanmasýnýn, algý operasyonuyla yok edilmesine dayanamýyorum artýk! Bu çýlgýnlýk nasýl aþýlýr ne zaman fabrika ayarlarýmýza döneriz þu an belirsiz olsa da bir gün gerçek fabrika ayarlarýmýza inþallah dönerek, yeniden yan yana karþýlýklý can cana oturarak konuþurken gözlerimizin içine bakarak gülümseyerek bizi mýknatýs gibi birbirine çeken gönül deryasýnda çiçek bahçelerinde güller laleler arasýnda gezinmenin mutluluðu içinde, aramýzdaki dikenleri budayarak yeniden kucaklaþacaðýmýz günümüz mutlaka olacaktýr… Gönüldeki sevgi SARAYININ kapýsýný birbirlerimize yeniden açarak insana deðer veren dalgalarýn serinliðinde içimizde hayatýmýzda hissederek yaþayarak dünyamýzý bizlerden ayýran bu teoriyi gönlün var olan sevgi denklemiyle yýkacaðýmýzý ben kesin biliyorum Rabbim izniyle, ben ümit varým vesselam.

Mehmet Aluç