Hallaç Pamuğu Gibi Savruluyoruz.
“Bir sözcüğün manifestosu ve oldukça yaralı bir sözcük
yamaları sökük dikişleri de patlamış iken o yaranın. Yarenlik eden bir sözlük belki
de hicabın doruğunda bir evrenin evreleri ve kaybolmaya yüz tutmuş güneşin kulağından
çekip de sürüklediğim… Kulağıma küpe yaptığım yıldızlar ve kaçıncı gezegen
olduğumu unuttuğum hele ki uydusu iken sevginin ve tek maruzatım iken sevmek. Yıldız
Gülüm”
Hayat bu, b u yolda yürürken gözlerimizde yaşlarla yürüyoruz.
Silmek istesek te bir yeni yaşa akınca silemiyoruz. Rabbimizin hikmeti diyerek
rıza gösteriyoruz
Bugün Edebiyat evinin şair ve yazarlarından” Ahmet Çelik”
Kardeşimizin Korona ’ya yakalanarak hakkın Rahmetine yürüdüğünü öğrendik, yüreğim
yangın yeri saplandı bir acı çıkmaz çıkması zor! Rabbim Rahmetiyle karşılasın. İnsan
hayatını hiçe sayanların hala bir kazanç uğruna insan hayatını hiçe sayarak
yaydığı bu mikrop ya da hak ettiğimiz için hak bu musibeti verdi, hala bu
musibetten para kazanmak için seyredenler aşı için kazanacağı doları hesap ederken
büyük bir iştahla seyrederken Rabbim sen acı kullarına bağışla günahlarımızı af
et, sen verdiğin musibeti kaldır, âmin.
Varamadığımız bir yol şifası için duadan başka bir şeyimiz yok.
Bir kıble olan gönlümüz hakka çevrili iken duayla Rabbim sen
son ver bu musibete illete diyenlerimizde çok.
Rabbim “kün” “ol” dediğine kimsenin de yetecek gücü yok vade
tamam oldu kardeşimiz hakka yürüdü aramızdan ayrıldı!
Sözcükleri pompalayan aklım, kalbimin üzgün olduğundan
sözcükleri seçmekten aciz kaldı.
İbni Arabi’nin bir mısrası halimizi güzelce anlatıyor.
Biz aşktan sudur ettik (Sudur: Aşık oyununda çizgi üzerinde kalan aşıklar)
Aşk
üzerine yaratıldık
Aşka
doğru yöneldik
Aşka
verdik gönlümüzü
Gönlümüzü
aşka verdik hakka yöneldik hakka vardık son nefeste. Fuzulinin dediği dua gibi.
“Ey
Rabbim Lütfunla daima bana yol gösterici kıl, sana ulaşmayan yolu bana gösterme”
âmin.
Böylesi oluşumda vakalarda ölüm anında biz bireylerinin temel
ve keyfini yok ederek alıp götürmesi Rabbimizden gelen ilahi emirle hayatın son
bulması rızayla karşıladığımız sürece bizlerin hissiyatı ile sorumluluklarında
böylesine bir arada olmamız gerekirken korona nedeniyle maalesef bunu da
yapamıyoruz! Bu musibetin oluşumu bizleri hayatımızda özgür bırakan Rabbimizin
son vermesiyle odalarda hapis kalarak dini vecibemizi cenazeye katılmamızı da engelliyor!
Rabbimz, “Kâinatı
yarattım sığmadım, bir mümin kulumun gönlüne sığdım” hadis-i kutsisinin ayet
karşılığı “Allah katında din İslam’dır” ayetidir. Çünkü Hakk’ın manevi mekânı
insandır.
Gönlümüzde insanla doldurarak gitmek biz şair ve yazarların
tek dileğidir bu yolda yazarak gönlünde yüzlerce insanla hakka yürüyen
kardeşimizi Rabbim hoşnutluğu ile karşılayacağından eminim, çünkü Rabbimin ayetinde
belirlediği insana yazıyoruz onun gülümsemesi mutlu olması için gece gündüz
demeden uykusuz kalarak yazıyoruz. Rabbim geride kalanlara sabırlar versin
başımız sağ olsun. Selamlarımla.
Mehmet Aluç