Yazarken kendimi eleştirerek daha
berrak hayatı görmeye çalışıyorum.
Kelimeleri yalnız bıraktım bugün bilgisayarım bozulmasına
müteakip, bozulan bilgisayarım değil sanki bendim, kelimesiz hecesiz geçen
anlarım bir kabus gibiydi, alışkanlık, hissettiğim bu boşluk ,çabasız geçen anlarım
anlatılmaması günümün boşluk içinde boşluğa düşerken geçti.
En sonunda büyük uğraşlar içinde bilgisayarı tamir ederek
eski haline getirdim, kelimelere sizlere kavuştum. Sanki yazmamak yok sayılmak
gibi bir şey! Bıkkınlık anlarım kayboldu
huzura erdim yazarken oh be çok şükür…Özlemle kavuşmak bu olsa gerek…
Dünya kendi ekseninde dönerken, bende kelimelerin ekseninde
dönmeden gezinmeden durmanın ıstırabını yaşadım…Hayata baktığım açı sizlerin
gönüllerine ulaşırken bu yazımla bakmanın huzuruna ermek çok güzel tarifi yok
inanın…
Hayat sanki bana pardon kusura bakma yoldaki çalışmalar
nedeniyle sizi mahsur bıraktık buyurun
yol açıldı, devam edebilirsiniz diye
seslenince klavyenin başına koşarak geçtim! İşte hayata bakacağım ikinci
pencerem açıldı…Uzak kalmak dünyanın sonu olmasa da bir takıntı iç sıkıntı,
kıyamet kopmasa da ona yakın bir kayıp ve eksiklik…
İki üç katlı evin tek kata inmesi, geniş geniş gezinmenin
rahatlığından eksik kalmak uzaklaşmak gibi…
Yazarken içimde konuşan ben geri geldi, benimle konuşmaya başladı. Bilgimi
yazmazdan önce saklayan içimdeki ben, çok aşan sorunlara şimdi değindi? Bilgisayarım
bozukken yazamazken dünyamın aşağısı ve yukarısı çıkılmaz bir yokuştu, yazmak
hepsini toplayarak bir araya getirdi yaşamımda yazmayınca dünyamın yarısının,
fırtınalı bir tutkuymuşçasına dolduracak boş şeylerin temelini şimdi bilgi ile attı!
Bunu yapan, aynı anda, hem yukarıdan hem de aşağıdan gelen bilgiye ulaşma okuma ve yazma aşkından başka ne
olabilir? Hoş geldin dedim ve yazmaya başladım işte…Yazmakla bir gize sahip
olmak kişiliğimin oluşmasında çok büyük rol oynadığı kesin...Yazmayınca suskun
kalmanın anlatamamanın sanki dilsiz kalmışım gibi kendimi garipsiyorum!
Yazarken kendimi eleştirerek daha berrak hayatı görmeye
çalışıyorum. Kendi düşüncemle yol aldığım süreç bilincinde
öğrenmeyi hedef alarak, başkalarının düşünce
süreçlerine müdahale etmek değil, bu aykırılıkları göz önünde
tutarak, öğrendiklerimizle aykırı olanı gidermek ve temize çekmektir, bunu
uygulayarak kendimizi ve
çevremizde yer alan insanların duygularını yaşanan çarpık
olayları anlayabilmeyi amaç edinmek amacımdır. Kendi düşüncelerimi yazarken, sizlerin
de düşüncelerine yönelik inceleme içinde bulunmam, karşılıklı düşüncelerimizin boy
aynasındaki eksikliği gidermeye yöneliktir, yoksa ben tamım demiyorum illaki
eksikliğim çoktur. Bunu karşılıklı teati ile
gidermek zorundayız. Bu adımları izleyerek yola çıkanlar daha etkili
düşünerek topluma ve kendine yararlı olabilir diyorum, vesselam , selamlarımla.
Mehmet Aluç