1
Varan bir, diyen bir ses ve çatal
sesi olan sessiz bir plak sözüm ona üstü çizik çizik zaten iğnesi olmayan
pikabı dün attım çöpe ve zifirini sundu yalanlar sonra göğü teğet geçti kül
renkli küçük kuş.
Kimi müridi kondu kuş sürüsünün; kimi
yelken açtı uzak coğrafyalara kimi ise sürüldü hayattan ve sürüden.
Aşk perhizine girdik zaman zaman
bilinmez aslında aşkı biledik bazı bazı.
Aşkı buz bildik sevgiyi ateş göğün
neferlerine göz attık hani olur da bizi de katarlar bu düş pazarına.
Sonramızı celp eden öncemizle
yenildik sakil günün bitiminde günü de düne taşıdık ve yarını an belledik
ansızın aslında tutarsız izleklerde bir kavram karmaşası yaşadık.
İçimiz dışımıza çıktı ve şükürler
olsun ki saftık ve yalın.
Çok saftık çok hem de.
Saydamdık.
İnandık her söze.
Kamburumuzu yok ettik sektiğimiz her
şiirde bizler peyda olan mutlulukla tüm hatalarımızı örttük.
İstikametimiz neydi de kederliydik?
Neyin derdiydi de sitemleri yüklendik
ve maruzatlarımızı sunduk bir bir yetkili mercie?
Kazdık biteviye ve suladık kendi
mezarımızı.
Gün bittik sığındık derine.
Üstümüzü örten yoktu ne de olsa kendi
yağımızla kavrulduk ve yine kavrulduk aşkın ve cehennemin ateşiyle.
Kuş olduk kurda kuşa yem olduk.
Sus olduk susmayı meziyet bildik.
Kadındık. Çocuktuk. Erkektik.
Aşktık.
İnsandık.
Tüttük sevgi diye diye.
Mutluyduk ne de olsa dünyanın yükü
idi omzumuzdan attığımız.
Nam saldık.
Deyiş bildik içimizdekini; derviş
bildik yürekteki cümleleri.
Nezdinde ülkülerin; bağrında surelerin…
inandık.
Sevdik.
Şandık.
Şereftik.
İnsandık ve aşık ülkesine.
Namdık ve şerh düştük tarihe.
Evrildik hece hece.
Niyaz eyledik.
Aile idik.
Namus idik.
Dirayet belledik her günü ve yitik
heceleri cümle eyledik.
Türk’tük.
Ülkemize aşıktık.
Hep de aşık kalacak dirayette.
Yenilmedik minderde; yenik düşmedik
yürekte.
Kozumuzdu sevgi. Korkusuzduk.
Korkanlar oldu bizden ki korkmalıydı
da hani.
Korkusuzca serptik gücümüzü.
Allah’ın izniyle savurmaya da devam
güçlü sesini Türkiye’mizin…