Mahremiyetin ýrgalanmadýðý ebemkuþaðý:

Safi sessizlik,

Boyunduruðunda yüz göz olmuþ kahkahalar ve müritleri.

Boþ cepleri kefenin,

Kefeni kayýp mahremiyet.

Tuz buz oldu sevda ve sedasý yürekte gizli

Sakil bir dirayet.

Anlýk olsa da beyhude;

Ömürlük olsa keþke sýrdaþ imler:

Tehdidi körükler nefsin,

Ýçin için yanar ateþi yüreðin.

Toz duman oldu efkârý beþerin:

Hanidir gizil hüviyeti

Mahrem makamlarýn…

Gözlerin irini çaðlar,

Çaðlar da kanar yara usul usul.

Görünmezin indinde kala kalsam keþke:

Benden ibaret olmasa da sýr yüklü rehavet,

Belkilerin mizacýna yenik düþtüm iþte,

Arýndý benlik de yollara düþtü

Sefaletin muhatabý þu mazlum yürek,

Titrinde ne çok yenilgi, sevginin yaftalandýðý

O durgun hazan makamý.

Varsýl yine de yegâne;

Eren kim ola ki nihayete?

Umudu yerle bir olmuþ da

Týkýrýnda keyfi þeytanýn ve yoldaþlarýndan arakladýðý

Soluksuz gýybet.

Nefse düþmüþ yolu da;

Yoldan çýkmýþ olsa da sanýlardan uzanan kefaretin uzlaþtýrýcý

Týnýsý, rahmeti körükleyen:

Týnýsý doðurgan yürekten anbean evrene yayýlan.

Söz bir Allah bir, demekse düþen payýma

Varsýn yok sayýlsýn metanet,

Meylerim de usul usul,

Niyazý yitik bir beþere rast gelmiþim gecenin kör vakti.

Aldýðým dersin elbet var kerameti,

Yüksündüðüm ne diye sorma da asla:

Körüklenirken vicdanýn kayýp muhataplarý.