Ülkelerin birçok yerinde acýmasýzca yok ediþe, savaþ demek pek mümkün deðil, evleri yýkan, yýkýlmayan evlerde sessizlik korku ile dolduran, nefret diktatörlerinin kirli oyunlarý baþarýsýzlýða mahkûm oldukça, iyice kudurarak insanlýk ve hayvanlýk sýnýrlarýný aþarak canavarlýða dönüþüyor. Bir bir yakýnlarýný komþularýný yakýnlarýný topraða þehit olarak verirken, gözlerindeki kanlý gözyaþlarýný gören tek ülke Türkiye, Osmanlý evlatlarý olarak merhametimizi hiç kaybetmemiz sonucunda sýðýnacaklarý tek yer Türkiye.

  Geride umutlarýný yýkýk enkaz altýnda býrakarak terk ederek, yeni umutlarýndan fazla bir þey beklemeden yola çýkanlar, acý içinde yaþayan çocuklar, babalar, anneler… Ölüm kusan zalimler kendi zalimliklerin de boðulacaðý o güne kadar yüreklerini bu korkunun gölgesi hiç býrakmayacak. Vatansýz yurtsuz, vatan özleminde mahrum kalmak acýlarýn en acýsýný yaþamak bir insan için acýlarýn en büyüðü.

  Can bildiklerin bir bir yok olmasý yitirilmesi, kan dökenlerin insafsýzlýðýný anlatmaya kelimeler heceler aciz kalýyor. Doymak bilmeyen nefislerinin esiri olan zalimler ne kadar söylersen söyle, anlamaktan aciz zavallý periþan aptallar ordusundan baþka birisi deðiller. Kendi yakýnlarýný kaybetmeyen o zalimler bir gün ecelin soluksuz ensesinde yakalayarak sonsuz cehennem ateþine attýðýnda, artýk sonsuz bir azapla, yaptýklarýnýn acýsýný kat kat çekecekler.

   Birde yürekte görünmeyen sarýlmasý pek mümkün olmayan onulmaz yaralarý ile yaþayanlarýn acýlarýný dindirmek pek mümkün deðil, yýllar geçse de her bir týkýrtý da ayný anlamsýz savaþ ve terörü an be an yeniden korku ve acýyla yaþayacaklar…   Bu acýlarýn bir an bitmesi ve zalimlerin kendi nefretinin ateþ çukurunda kendi silahýnýn gölgesinde ölerek yok olmasý dileði ile. Yaþasýn Zalimler için Cehennem.

Mehmet Aluç-Kul Mehmet-