Nüktedan imgeler tüm çýðýrtkanlýðý ile

Dökülmüþ gönül ibriðimden

Toz tutmuþ ne çok hatýra,

Kimliði kayýp soluk resimler

Ve soluk benizli adam ve kadýnlar,

Rast gele hayat:

Hey gidi hey neler um da neye meylet.

Yüksünmek deðil hâþâ

Sadece yanýk bir türkü dilimde:

Aþka hicran yükleyip

Seyreldiðim her saniye.

Hükümranlýðýnda iken kaderin,

Ne sorarým ne de haykýrýrým

Ki ne haddime,

Olasý tüm edimlerin yükümlülüðü

Mademki en derinde,

Yazdým sevdayý hece hece

Kodladým varlýðýmý o yýrtýk güncede.

Çalýntý bir sevda çoðunun nazarýnda

Ama hak etmediðim tüm yoksunluk

Ben düþmüþken peþine.

Zavallý yürek,

Yerle yeksan bin parça

Kýrýk ve loþ bir lambanýn gölgesinde soluklanýp da

Döktüðüm avuç avuç gönül baðýndan,

Týkýþ týkýþým gittiðinden beri

Sanýr mýsýn ki haddime düþtü de

Bu denli sessizim izbelere sýðýnýp da

Yok sayýldýðým.

Külliyen yalan, demek düþse de payýma

Aslýmý inkâr etmeden

Hele ki bir kez düþmüþken diline ahvalin.

Bak ve bil ki, son demi aþkýn

Ah hele ki o yalýtýlmýþ mizacýmýn

Gölgesine yýðdýðým

Oysa ne varsa kabulüm sevgili:

Sevdanýn asaletine sýðýnmýþým madem

Neye yarar inkârým

Örselenirken dalga dalga

Ve yok kýlýndýðým mecranýn çok ötesinde.

Saf tutmuþken baþýnda aþkýn

O kavruk yetilerimin nezaretinde

Rest çektiðim

Ve umarsýzca beklediðim

Gýyabýnda varsýn tüketileyim.