.....................
................................................

Örflerimizin hayatımıza kattığı değerler!
Çocukluğumuzda bizler hep saygı ve adap içinde büyütüldük... içinde de kocaman yüreklere sahip insanlar olunca  sevgiyle bütünleşirdik. Bunlarda anne ve babalara düşerdi. İnsan ilk sevgi saygı, örf adet duygularını vede sevgiyle pekişmesini  ailesinden alırdı.  Bu kavramlar ileride o çocuğun hayatı geleceği olurdu. Buda bu  çocuğun ilk  Eğitiminden sonra etrafı yavaştan tanımasıyla başlardı, Çocuk o duyguları hiç tanımadığı bir insanada yansıtırdı. Mesela sevgi ve saygıyı  adap kavramlarını yavaştan etrafına yaymaya çalışırdı ve gerçekten Aile içinde olan bu kavramların sokakta da oluşumu çocuğun benliğinde yer edinirdi yani kazınırdı. Çocukda  ha.. a..a .. derdi benim Ailem tarafından ögretilenler benim için çokta ögretici,  bu benim hayatta gideceğim gerçek adresimdir derdi, bizlerde öyle büyüdük.
Örneğin: Abla, Kardeş, Ağbey, Dayı, Teyze, Amca, Hala, Yenge ve  Komşu gibi kavramlarında bir İnsan olduğunu vede bunların birbirlerini saygıladığını bunlarında çocuklardan farksız yaşları, yaş farketmeksizin. Ben büyüğüm  veya  ben Küçüğüm istediğim gibi davranma hakkına sahibim diye bir kavram yoktu!. Hepimiz insan olduğumuza göre kural ve çerçeveler içinden birbirlerimizi  tamamlamalıyız  ve  saygılamalıyız!. Yoktur birbirlerimizden farklarımız, kavram olarakta yine  insan olduğumuz ortaya  çıkıyor. Ne işi yaparsanız yapın sizin biyolejiniz sadece insan. Birde en acımazsızca bir sunum insan oğluna  sen ne oldun !?
Böyle bir yaklaşımla sanki karşıyı "tırpanlamasına olarak "O  "kişiye konuşmalarıyla bir "eşya adı gibi davranılması çok "Onur "KIRICI, saygının... olmadığı ..bir.. yaklaşım, her şeyden önce  "O  "İnsanın "Kimyasını bozuyorsunuz!. Böyle bir sual olurmu  hiç insan değerini hiçe sayıyorsunuz demektir. Ben şuyum veya ben buyum demek  o dediğiniz şey üzerinize geçirilen sadece bir "KILIFTIR"!. Sizleri veya biz insan oğullarını yaşatmak için hayat mücadelesidir "Meslekler budur bence!. Tabiiki  burada da insan oğulları birbirlerini sevmeleri içinde "Kariyerlerine göre  konuşmamalıdırlar. Alt yapılarıda yine  "İnsan "Biyolejisidir!.

Bu yazıyı  ne için yazdım bende öyle bir geçmişe baktımda okadar güzel değerler vermişlerki "Alelerimiz'! Bizlerde bu değerleri kendimiz bu günlere kadar getirmişiz. Oysaki gecmişteki gibi baktığımızda şimdi bunların yarısını göremiyorum. Büyük, Küçük, Hala, Amca ve bunun gibi sayamadığım çok şey değerini yitirmiş gibi geldi bana. İnsanlar saygılanmıyor  her nedense bilemiyorum?.
Pata pat oldular, umursamaz oldular'!. Bizler büyüklerimizle konuşurken "adabımızı bilirdik'!. İnsan kendisinin doğduğunu bilen bir  "Halaya, Adabını  yitiren  "yiğeni tarafından  "Kaşarlanmış   "Peynir denmesi  sözcüğü üzerinde duracağım!.   Bu  cümlenin üzerinde  bayağı düşündürücü anlamlar buldum!. Saygıdan başlamışken biraz kendimce konuyu açmak istedim kendi dogrularımca. Zaten insan önce kendi doğrularını konuşur bende öyle konuşmak ve sözcük üzerine  düşündüm. Bizler Halamızı,  Babam
ız gibi sayardık severdik, bunlar aynı canlar.  "Hala demek "Dağ gibi bir şey. Hatta bir gün "Annemle, Halamın Tarlada: Halam su bendinin (GÖL ) agzını açmışta sebzelerini sulamak için, "O  günde  "Annemlerdeymiş "sıra'! . "Köylüler "sıraya göre sebzelerini "sularlardı'!.
Her "tarlada nerden baksan en az yirmi dönüm!.  Sırası gelen o suyu  "Tarlası  bitene kadar kullanır . Oysa Halam hiç takmamış kimseyi, bizim sırada tamamen "Gölü boşaltmış.  "Annemle  "Halam başladılar arazide "su  "kavgası yapmaya bayağı birbirlerine girmişlerdi!. Benim o an "yüreğim "ağzıma geldi hemen, her ne kadar "Annem "haklıda olsa diğeride "Halamdı'!. "Halam yaşçada büyüktü , "Annemde "ona nazaran genç sayılırdı'!. Bunlar "gelin "görümce tutuştular ellerinde "bel ve "kürekle! .
"Okadar "duygulandımki  şimdiki gibi aklımda"! .
- Napıyorsun Anne'!  Halamı niye itiyorsun diye istemiyerek de olsa "Anneme çıkıştım"! "Halam "Seferberlik "Çocuğudur"!  Babasını  hiç tanımaz öylede gariban biriydi!.
"Halamı    "Annemin "elinden kurtarmıştım"!.   "Halamın ilk ağzından duyduğum şey,..."Halan "kurban olsun   "Ananın elinden kurtarmasaydın ben öldüydüm der gibicesine bana "minnet duygularını" belirtmişti"!. " İnsan "büyük yada "küçük "herkes aslında birbirinin tamamlayıcısıdır vede kurtarıcısıdır"!... "O gün" "Halamın bana öyle demesi beni   "Onurlandırmıştı,  "vay be dedim neymişim  "ben kendi kendime "kurgu yapmıştım Çünkü sevgimden ve saygımdan  dolayı "Halamı",   "Annemin elinden kurtardım"!.
 Normal gibi gelen şeyler değil aslında, orada öyle olmasaydı derdim ama... işte birde acelecilik olunca insanın aklı karışıyor. Bir gün geç kalınsa ne olurdu! Değermi böyle dalaşmalar!. Malesef "öfkeyle  "insanlar bazen saygı değerlerinide kaybediyorlar onlarsa  "gelin,    "görümce ikiside birbirinin kanı ve canı. Orada  "Anneminde beklemesi gerekirdi, o kadar şeyi büyütmemesi gerekirdi!.
Neyseki ben vardım onları ayırt eden, herkes kendi yoluna yürümüştü zaten, bende bayağı bir kendimle gururlanıyordum neymişim ki"!. "Annem bile "beni "dinledi diye!  "Annem beni  "halam tarafından olacağımı sandı galiba  "kendiliğinden çekilmişti gülerek'!..
"Halamda öyleydi"!.  Gülümsüyordu bana karşı. Büyüklerin hali çocuğun karşısında!?   Onlarda anlamıştı hatalarını sanırım  benim karşımda olgun insanlardı çünkü!.
Aslında bayağıda benim kendi penceremden bakarsam çok derin iz bıraktı bu olay bende. Şimdi saygı ve sevgi kelimesi geçmişken  bu konuyada değinmeden geçmek istemedim!. Tepkimi göstermiştim,  her ikiside "Rahmetli oldular ne gereği  vardıki  birbirinizi  hırpaladınız. Hak yoluna giderken kimse bu dünyada iyilikten başka birşey götürmüyor. Buradaki  "Kimliğiyle gitmiyor!  Sade bir vatandaş, yani  "İnsan olarak gidiyor, Çünkü  "Kimyamız...." İnsan.
"Saygıya gelince saygısızca davranan kişi zaten kendi saygısını yitirmiştir"!.
Ondan da "saygının belklenmesi  bence birazda "soru işaretidir"!  Hepimiz "İnsanız  "Biyolojimiz aynıdır!.   "Aşağılanmayı  hak etmiyoruz bizlerin   "duyguları  Vardır"!.........
"Ailelerimize çok "görev düşüyor "saygı ve  "değer ortamında.... "nesillerimizi ...  "yetiştirelim,...değilse en yakınından bile, "dil yarası yemek insanın içini acıtıyor"!.
"Degerlerimize "sahip çıkalım, değilse "toplum yapısınada  "sızar,   "saygısızca
davranışlarımız"!.
"Dönüş Korkmaz" Wederath`dan
19.02.2015.

( Örflerimiz başlıklı yazı Mosell 07 tarafından 27.03.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.