Mevsimlik..... Irgattılar
.........
..........................
...........................................
Gün evelinden hazırlıklar yapılırdı mevsim gelmişti ekinleri biçmek için ön hazırlık olarak bütün aile hazırlık yapardık. Kendimizi bu oyuna hazırlardık topluca karara varırdık, herkesin iş bölümünü yapardık. Bu açıktan konuşulurdu, aklımız ersede ermesede o işten anlasakta anlamasakta yapmak zorundaydık! Zorunluyduk çünkü hepimiz sigortasız işçiydik karınca kaderince. Tamamen ne olacaktı o zamanlarda pek biçer döverler yoktu. Ekinlerimiz tırpan´larla biçilirdi. Kocaman arazileri de iki kişiyle biçilmezdi! Başka köylerden ırgat işçiler kiralardık, onlarda otellerdeki müşteriler gibi yatılı kalırlardı ekin sahibesinin amele işçileriydi. Karşılıksız değildi onlarda alın teri dökerek aileleri için bu mesleği secmişlerdi. Onlar içinde bir bir köye gidip iş yapmak kolaymı dersiniz`? Adamlar iş yaparken bile arazide ailelerini düşünürlerdi otuzbeş derece güneşin kavurduğu Ağustos sıcağında! Onlar alın terini döken Ağustos sıcağının işçileriydi!. Hemde hiç yılmadan, fakirlikti hayatları. Köyden köye giden kiralık işçilerdi. Kara kara suratları vardı. Güneşe aldırış etmezlerdi! Yüzlerinin dersi kösele gibiydi güneş yanığından olmuştu hiç aldırış etmezlerdi güneş yanığına. Zaten onlar doğuştan yanmışlarda okulsuz mektepsiz cahil bırakılmışlardı. Büyüyüp serpilincede iş işten çoktan geçmişti, yapacakları bir şeyleri olmayınca, akıl sonradan gelir başa, ekmek geçimleri başladı!. Onlarda hayata tutunmaları için seçtikleri tek olanaklarıydı ondandır ırgat oluşlarıda! Yaşamak için sadece yaşamak içindi.. mücadeleleri.. ah şu fakirlik.. yo yo buna fakirlikte demiyeceğim eğitimsizlik.. olanakların olmayışı imkansızlıklarda diyebilirim.. eşitsizlik!. Onlarda isterlerdi jöleli saçlarla gezip dolaşmayı.. gıcır gıcır giyinmeyi.. onlar daha köylerinden dışarı çıkmasını bilmeyen insan olarak yaşayan sadece kendi varlıklarından haberi az olan yiyerek yaşamın olduğunu anlayan veya bir ot gibi bunada yaşamak dersek?! Böylece elden giden kuru kuru ziyan olan hayatlar.. okadar üzücüki bunları yazarken bilene içim kanıyor.. ser sevillerdi.. kaderleriydi sanki böyle yaşamak.. o nedele herkes okullu olsun.. o ışığı yakalayan er yada geç kendinden emin bir yerlerede güneş gibi çavacaktır!.
Okuyunki ileride kendiniz içinde bir faydasını göreceksiniz. Cahillikten kurtulalım! Değilse birileri bizlerin üzerine semer atar binerler. Bizde buna yaşamak deriz. Açın gözünüzü ışıktan zarar gelmez güneş gibi her yerinizi aydınlatırsınız..
Bir alfabeyi söktürmek bilene ilerde sizin için açılmış bir yol gösterci olacaktır. Oturup kendinizi yazacaksınız.. durup dururken sayfalar dolusu hemide. yalnız olmayacaksınız.. kaleminiz sizin arkadaşınız olacak her zaman üzülmeyin yanlızım demeye . çok şey elde edeceksiniz bir kalemle dünyayı anlatacaksınız, gidemediğiniz yerlere bir kalemle orada olacaksınız! Hemide dünyanın anasını ağlatacaksınız.. Bakmayın cahilim demeyin, bir alfabeyi söktürün o size pişmanlıklar değil tecrübeler kazandıracak. çok faydalı olacaksınız kendinize. Kişiliğinizi bulacaksınız belkide.. yazarak beden dilini hayata aktaracaksınız sayfalara.. sayfalar dolusu belkide bir roman olacaksınız..hayat bu belli olmaz nerden nereye diyeceksiniz kendinize!.. Gün gelip kendinizide sorgulayacaksınız hesaplama gibi.. Okuyun.. okuyun zararın neresinden dönerseniz karlı siz çıkacaksınız.. Irgatlarında kaderleri değil aslında bir yol gösterilmemiş onlarda sanmışlar bizim kaderimiz böyleymiş ..değiştirin kaderilerinizi.. Hiçbir insan acı çekmek için gelmemiştir dünyaya kendimiz kötülük ediyoruz aslında kendimizi acılara boyun eğiyoruz çıkmaz sokalarada kaderlerimiz diye diri diri hayatlarımızı ellerimizle yakıyoruz!. Irkatların kaderleri gibi.. onlarda istemeselerde adı üstünde geçim derdi ekmek kapısı evine götüreceği kendini yaşatmak için tek mücadelesi geçim derdiğiyidi vede geçindirdiğiyde ailesiydi, çünkü o Irgatdı. Çalışkandı, yılmazdı.. korkmazdı.. agustos sıcağıyla dalga geçerdi.. çünkü arkada ailesi ondan yaşamak için ekmek beklerdi!. Irgatdı aldırış etmezdi tüm zorluklara gayesi kendini yaşatmaktı. Hiç olmazsa muhanete muhtaç olmadan yaşardı o köylünün efendisi bir Irgatdı...kolaymı sandınız Irgat olmak.. töngeyle adım suratıyla tırpan sallamak adeta arşınlarlarda ..kocaman tarlayı yılmadan bir kaç günde alın teri dökerek düzlüğe çıkarırlardı.. Çokta güzel insanlardı Irgatların kocaman yürekleri vardı içinde insan kavramı vardı dışlarına bakmayın onlar hayatın içinden olan adam gibi adamlardı onların adı üstünde hayatla dans eden adam gibi adamlardı ve onların endeğerli mesleğide onları yaşatmak için ellerinde tırpan ayklarınada bağlanmış çıtlık otundan tönegeden doğanın sunduğu okulsuz kitapsız doğal meslekleriydi .. Çünkü onlar Irgatdılar.. onlar Irgatdı sadece.. Kocamanından İnsandı İnsandılar...
Wederath 'dan 24.03.2015 "Dönüş Korkmaz"
(
Mevsimlik..... Irgattılar başlıklı yazı
Mosell 07 tarafından
24.03.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.