Ah sevgilim vefasýzlýk kokan evinizin önünde yine geçtim,vefasýzlýk tek sizin bu evinizin önünde kokuyordu týpký vefasýz anlamsýz bakan gözlerin sözlerin gibi.Sanki sen zincirlerle vefasýzlýk denilen o kokuþmuþ anlamsýz bakan  hissizliðin çukurun içinde baðlý kalmýþ bir haldeydin.

Sana gönül kapýlarýmýzý açalým sevgi ve aþka dedim birlikte cenneti yaþayalým dedim, inat ettin yada beni anlamadýn gönül kapýný suratýma kapattýn.Sen kapat be güzelim beklemesini de bilirim çekip gitmesini de. Çarýklý derviþ gönlümü ve kalemimi alýr da giderim ahirete yürür gibi  arkama bakmadan giderim ben, piþman olan sen olursun ben deðil inan bana.

Eþkiya gibi parlayan gözlerinin ýþýðý bir anda söner, karanlýklarda kalýrsýn benim gibi seveni de bir daha zor bulursun.Ben dümensiz rotasý belli olmayan aþkýn gemisine binerek gidiyorum ister gel ister gelme karar senin sevgili.

Mehmet Aluç